Przemówienie Benedykta XVI podczas ceremonii powitania na lotnisku w Monachium

Poza krótkimi okresami napięć stosunki między Bawarią a Stolicą Apostolską były zawsze serdeczne i pełne wzajemnego poszanowania. W decydujących chwilach swojej historii naród bawarski zawsze potwierdzał swoje przywiązanie wobec Stolicy Apostolskiej i niezłomną wierność wierze katolickiej. Najbardziej wymownym tego świadectwem jest Kolumna Mariacka stojąca na centralnym placu Monachium.

Dzisiejszy kontekst społeczny jest pod wieloma względami odmienny od tamtego z przeszłości. Mimo to sądzę, że łączy nas wszystkich nadzieja, iż przyszłe pokolenia będą chciały pozostać wierne duchowemu dziedzictwu, które przetrwało wszystkie kryzysy historii. Niech moja wizyta w kraju, w którym się urodziłem, będzie zachętą również w tym duchu: Bawaria jest częścią Niemiec; należąc do historii Niemiec, z ich wzlotami i upadkami, można mieć słuszne prawo do dumy z tradycji odziedziczonych z przeszłości. Pragnę, aby wszyscy moi rodacy w Bawarii i w Niemczech wspólnie i aktywnie uczestniczyli w przekazywaniu podstawowych wartości wiary chrześcijańskiej przyszłym obywatelom. Chętnie rozszerzyłbym swą wizytę również na inne części Niemiec, aby dotrzeć do wszystkich Kościołów lokalnych, zwłaszcza do tych, z którymi łączą mnie osobiste wspomnienia. Na początku pontyfikatu otrzymałem zewsząd, a zwłaszcza z diecezji bawarskich, liczne oznaki sympatii. Teraz więc korzystam z okazji, by wyrazić wdzięczność, powierzając Bożej Opatrzności możliwość przyszłych spotkań z tymi Kościołami lokalnymi.

Na koniec spełniam przyjemny obowiązek wyrażenia pełnego uznania za wszystko, co uczyniono w ramach przygotowań do tego planowanego na najbliższe dni spotkania oraz do tego, aby jego poszczególne etapy przebiegały bez napięć. Chciałbym ponadto przekazać bardzo serdecznie podziękowanie wszystkim mieszkańcom Bawarii i całych Niemiec. Myślę przy tym nie tylko o katolikach, do których przede wszystkim kieruje się moja wizyta, ale także o członkach innych Kościołów i wspólnot kościelnych, zwłaszcza o chrześcijanach ewangelickich i prawosławnych. Pozdrawiam wreszcie wyznawców innych religii i wszystkich ludzi dobrej woli, którym leżą na sercu pokój i spokój kraju.

Niech Pan błogosławi wysiłkom wszystkich, którzy nastawieni są na budowanie przyszłości w prawdziwym dostatku, z korzyścią dla całego narodu. Te życzenia błogosławieństwa zawierzam Najświętszej Dziewicy Maryi, czczonej w tym kraju jako Patrona Bavariae. Czynię to, posługując się klasycznym sformułowaniem wezwania Jakoba Balde: "Rem regem regimen regionem religionem conserva Bavaris, Virgo Patrona, tuis! - O Dziewicza Patronko, zachowaj swoim Bawarczykom ich dobra, rząd, kraj i religię!".

Wszystkim tu obecnym serdeczne "Grüss Gott!" (Szczęść Boże!)

tłum. Teresa Sotowska
Od Redakcji: Cytowany przez papieża Johann Jacob Balde (1604-68) był niemieckim jezuitą i poetą. Ukończył filozofię i prawo na uczelniach jezuickich w Bawarii. Był profesorem retoryki w gimnazjach Monachium i Innsbrucka oraz kaznodzieją na dworze królewskim w Monachium. Pisane przez niego po łacinie poezje - nie tylko religijne - przyniosły mu sławę daleko poza Bawarią i przydomek "niemieckiego Horacego".