Misterium Odkupienia

4. Przez słowa, które piszę, pragnę w sposób szczególny zwiastować Wam Jubileusz Świętego Roku Odkupienia. Jak wiadomo z ogłoszonych już dokumentów, Jubileusz ten ma być obchodzony w Rzymie i całym Kościele równocześnie, poczynając od 25 marca 1983 r. do Wielkanocy roku następnego. W taki sposób szczególna łaska Roku Odkupienia zostaje zawierzona wszystkim moim Braciom w biskupstwie jako pasterzom Kościołów partykularnych w powszechnej wspólnocie Kościoła katolickiego. Równocześnie zaś ta sama łaska nadzwyczajnego Jubileuszu zostaje zawierzona także i Wam, Drodzy Bracia w Chrystusowym kapłaństwie. Wy bowiem, w jedności z Waszymi biskupami, jesteście pasterzami parafii oraz innych wspólnot Ludu Bożego we wszystkich stronach świata.

Trzeba zaś, ażeby Rok Odkupienia był przeżywany w Kościele, poczynając od tych właśnie podstawowych wspólnot Ludu Bożego. Pragnę tu przytoczyć z Bulli ogłaszającej Rok Jubileuszowy te fragmenty, które o tym wyraźnie świadczą: „Rok odkupienia ma wycisnąć szczególny ślad na całym życiu Kościoła, by chrześcijanie umieli odkryć w swoim życiowym doświadczeniu całe bogactwo zbawienia, którego stali się uczestnikami od chwili chrztu”.^[11] Istotnie, „w odkrywaniu na nowo i w przeżywaniu sakramentalnej ekonomii Kościoła, przez którą dociera do poszczególnych ludzi i do wspólnoty łaska Boża w Chrystusie, należy widzieć głębokie znaczenie i tajemnicze piękno tego Roku, który Chrystus pozwala nam uroczyście obchodzić”.^[12]

Rok Jubileuszowy „pragnie być przede wszystkim wezwaniem do skruchy i nawrócenia… by w ten sposób dokonała się duchowa odnowa poszczególnych wiernych, rodzin, parafii, diecezji, wspólnot zakonnych i innych ośrodków życia chrześcijańskiego i apostolatu”.^[13] Wielkoduszne przyjęcie tego wezwania zrodzi pewien ruch „oddolny”, który, poczynając od parafii i różnych wspólnot - o czym mówiłem ostatnio wobec Prezbiterium Rzymskiego - ożywi z kolei diecezje i w ten sposób wpłynie pozytywnie na cały Kościół. Mając na względzie ten wzrastający dynamizm, ograniczyłem się w Bulli do pewnych ogólnych wskazań, „pozostawiając Konferencjom Episkopatów i Biskupom poszczególnych diecezji zadanie ustalenia wskazań i sugestii duszpasterskich bardziej konkretnych, odpowiadających zarówno mentalności i zwyczajom miejscowym, jak też celom 1950-lecia śmierci i zmartwychwstania Chrystusa”.^[14]

5. Proszę Was, Drodzy Bracia, z całego serca, abyście rozważyli, w jaki sposób Święty Jubileusz Roku Odkupienia może i powinien być obchodzony w każdej parafii czy też innej wspólnocie Ludu Bożego, w stosunku do której sprawujecie posługę kapłańską i duszpasterską. Proszę, abyście rozważyli, w jaki sposób może i powinien być obchodzony w ramach samej tej wspólnoty, a zarazem w jedności z Kościołem partykularnym i powszechnym. Proszę Was, abyście zwrócili szczególną uwagę na te środowiska, o których Bulla wyraźnie wspomina, jak: zakonników i zakonnic klauzurowanych, ludzi chorych, uwięzionych, starszych czy też dotkniętych innym cierpieniem.^[15] Wierzymy bowiem, że wciąż na różne sposoby urzeczywistniają się słowa Apostoła: „dopełniam braki udręk Chrystusa dla dobra Jego Ciała, którym jest Kościół”.^[16]

Niech poprzez całą tę pasterską troskę i zapobiegliwość nadzwyczajny Jubileusz stanie się - wedle słów Proroka - prawdziwym „rokiem łaski Pańskiej”^[17] dla każdego z Was, Drodzy Bracia, oraz dla tych wszystkich, których Chrystus - Kapłan i Pasterz - powierzył Waszej kapłańskiej i duszpasterskiej posłudze.
Na Święty Dzień Wielkiego Czwartku 1983 r. przyjmijcie niniejsze słowo jako wyraz serdecznej miłości - i módlcie się także za tego, który je pisze, aby nigdy nie zabrakło mu tej miłości, o którą Chrystus Pan pytał trzykrotnie Szymona Piotra.^[18]

Z serca Wam błogosławię. W Rzymie, u Świętego Piotra, dnia 27 marca 1983 r., w Niedzielę Palmową, czyli Męki Pańskiej, w piątym roku Pontyfikatu.

Jan Paweł II

Przypisy

[1] 2 Kor 3, 6
[2] J 15,15
[3] J 6,51
[4] J 3,16
[5] Łk 4,19; por. Iz 61,2
[6] 2 Kor 5, 17
[7] Ps 130 [129],7
[8] 2 Kor 5, 19
[9] Kol 1,15
[10] J 20,22n
[11] Bulla Aperite portas Redemptori, 3
[12] Tamże
[13] Tamże, 11
[14] Tamże
[15] Por. tamże, 11, A i B
[16] Kol 1,24
[17] Iz 61,2; por. Łk 4,19
[18] Por. J 21,15 nn