Benedykt XVI ogłosił pięcioro nowych świętych
Benedykt XVI przewodniczył dzisiaj przed południem na Placu św. Piotra pierwszej w tym roku kanonizacji. Ogłosił świętymi pięcioro błogosławionych - czworo Włochów i jednego Portugalczyka.
Życiorysy świętych ogłoszonych przez Benedykta XVI
W niedzielę 26 kwietnia Benedykt XVI ogłosił pięcioro nowych świętych - trzech mężczyzn i dwie kobiety, przy czym czworo z nich pochodzi z Włoch, a jeden – z Portugalii. Wszyscy oni należą do stanu kapłańskiego bądź zakonnego.
1. Archanioł (Arcangelo) Tadini (12 X 1846-20 V 1912) – Włoch, kapłan, założyciel Zgromadzenia Sióstr Robotnic od Świętego Domu z Nazaretu.
Urodził się w szlacheckiej, zamożnej rodzinie w Verolanuova koło Brescii na północy Włoch i z tą diecezją był związany przez całe życie. Wzrastał w środowisku liberalnym, które jednak nie wpłynęło na jego formację duchową. Wcześnie poczuł w sobie powołanie i 19 czerwca 1870 przyjął w Brescii święcenia kapłańskie. Najpierw 2 lata był wikarym w małej górskiej wiosce Lodrino, przez dalsze trzy pracował jako kapelan w sanktuarium Matki Bożej z Noce na przedmieściach Brescii. W 1885 rozpoczął posługę duszpasterską w Botticino Sera, najpierw jako wikary, a po dwóch latach jako proboszcz. Odtąd to niewielkie miasteczko w jego rodzimej diecezji stało się jego domem do końca życia. Już na początku przedstawił swym parafianom swą dewizę życiową: „Pozostanę z wami, będę żył z wami, umrę z wami”.
Na tej placówce rozwinął wiele ciekawych i cennych inicjatyw duszpasterskich i społecznych. Utworzył tam zespół Schola Cantorum, kilka bractw, Trzeci Zakon Franciszkański, a kierując się duchem encykliki Leona XIII „Rerum novarum” powołał do życia w 1893 Towarzystwo Pomocy Wzajemnej i w 5 lat później założył przędzalnię, aby powstrzymać emigrację zarobkową młodych dziewcząt. Wiele uwagi poświęcał też duchowej formacji wiernych, szerząc zwłaszcza nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu, rozwinął także działalność oświatową wśród młodzieży, prowadził dla niej oratorium.
Ale najtrwalszym śladem posługi tego aktywnego kapłana jest Zgromadzenie Sióstr Robotnic od Świętego Domu z Nazaretu, które założył w 1900. Jego członkinie składały trzy śluby kanoniczne, żyły wspólnie i nosiły habity zakonne. Nowa wspólnota zakonna i jej założyciel od początku napotykali wiele trudności i przeszkód, wynikających głównie z nowatorstwa tego dzieła – wielu duchownych nie rozumiało, że siostry mogą być robotnicami, rozwijając w ten sposób swoją misję pełną różnych zagrożeń i często bardzo niewdzięczną. Ks. Tadini zdołał jednak pokonać wszystkie przeciwności i jego zgromadzenie uzyskało zatwierdzenie papieskie, choć już po jego śmierci – 18 grudnia 1931. Zmarł w Botticino Sera. Błogosławionym ogłosił go 3 października 1999 Jan Paweł II.
W niedzielę 26 kwietnia Benedykt XVI ogłosił pięcioro nowych świętych - trzech mężczyzn i dwie kobiety, przy czym czworo z nich pochodzi z Włoch, a jeden – z Portugalii. Wszyscy oni należą do stanu kapłańskiego bądź zakonnego.
1. Archanioł (Arcangelo) Tadini (12 X 1846-20 V 1912) – Włoch, kapłan, założyciel Zgromadzenia Sióstr Robotnic od Świętego Domu z Nazaretu.
Urodził się w szlacheckiej, zamożnej rodzinie w Verolanuova koło Brescii na północy Włoch i z tą diecezją był związany przez całe życie. Wzrastał w środowisku liberalnym, które jednak nie wpłynęło na jego formację duchową. Wcześnie poczuł w sobie powołanie i 19 czerwca 1870 przyjął w Brescii święcenia kapłańskie. Najpierw 2 lata był wikarym w małej górskiej wiosce Lodrino, przez dalsze trzy pracował jako kapelan w sanktuarium Matki Bożej z Noce na przedmieściach Brescii. W 1885 rozpoczął posługę duszpasterską w Botticino Sera, najpierw jako wikary, a po dwóch latach jako proboszcz. Odtąd to niewielkie miasteczko w jego rodzimej diecezji stało się jego domem do końca życia. Już na początku przedstawił swym parafianom swą dewizę życiową: „Pozostanę z wami, będę żył z wami, umrę z wami”.
Na tej placówce rozwinął wiele ciekawych i cennych inicjatyw duszpasterskich i społecznych. Utworzył tam zespół Schola Cantorum, kilka bractw, Trzeci Zakon Franciszkański, a kierując się duchem encykliki Leona XIII „Rerum novarum” powołał do życia w 1893 Towarzystwo Pomocy Wzajemnej i w 5 lat później założył przędzalnię, aby powstrzymać emigrację zarobkową młodych dziewcząt. Wiele uwagi poświęcał też duchowej formacji wiernych, szerząc zwłaszcza nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu, rozwinął także działalność oświatową wśród młodzieży, prowadził dla niej oratorium.
Ale najtrwalszym śladem posługi tego aktywnego kapłana jest Zgromadzenie Sióstr Robotnic od Świętego Domu z Nazaretu, które założył w 1900. Jego członkinie składały trzy śluby kanoniczne, żyły wspólnie i nosiły habity zakonne. Nowa wspólnota zakonna i jej założyciel od początku napotykali wiele trudności i przeszkód, wynikających głównie z nowatorstwa tego dzieła – wielu duchownych nie rozumiało, że siostry mogą być robotnicami, rozwijając w ten sposób swoją misję pełną różnych zagrożeń i często bardzo niewdzięczną. Ks. Tadini zdołał jednak pokonać wszystkie przeciwności i jego zgromadzenie uzyskało zatwierdzenie papieskie, choć już po jego śmierci – 18 grudnia 1931. Zmarł w Botticino Sera. Błogosławionym ogłosił go 3 października 1999 Jan Paweł II.
Papież do Équipes Notre-Dame: jak ważna jest wiara w małżeństwie
Tak wielu się dzisiaj pobiera, nie wiedząc, jaką rolę odgrywa wiara w ich życiu małżeńskim.
Franciszek do młodych: nie lękajcie się dawać siebie!
W czasie papieskiej wizyty w Wenecji nie mogło zabraknąć tradycyjnego spotkania z młodzieżą.
