Droga Krzyżowa - Koloseum 2008

Stacja dwunasta
Matka i uczeń pod Krzyżem Jezusa

Z Ewangelii według św. Jana (19, 25-27)

A obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena. Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja». I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.

ROZWAŻANIE

Jezus zapomina o sobie także w tej niezwykłej chwili. Myśli o swojej Matce, myśli o nas. Czy przede wszystkim powierza swą Matkę uczniowi, jak zdaje się sugerować św. Jan, czy raczej powierza ucznia Matce?

W każdym radzie dla ucznia Maryja będzie zawsze Matką, którą umierający Mistrz mu pozostawił, a dla Maryi uczeń będzie zawsze dzieckiem, które dostała od umierającego Syna i któremu będzie duchowo bliska, szczególnie w chwili śmierci. Później, u boku ginących męczenników, Matka będzie zawsze stała przy ich krzyżu, aby ich wspierać.

MODLITWA

Jezu i Maryjo, cierpienie było Waszym wspólnym udziałem aż do głębi: Ty, Jezu, na krzyżu, a Ty, Matko, u jego stóp. Włócznia przebiła bok Zbawiciela, a miecz przeniknął serce Dziewicy Matki.

W rzeczywistości to my, naszymi grzechami, zadaliśmy tyle bólu.

Przyjmijcie skruchę nas wszystkich, bo przez naszą słabość stale jesteśmy wystawieni na ryzyko zdrady, zaparcia się i ucieczki.

Przyjmijcie hołd wierności tych wszystkich, którzy poszli w ślady św. Jana, co odważnie pozostał pod krzyżem.

Jezu i Maryjo, ofiaruję Wam serce i moją duszę. Jezu i Maryjo bądźcie przy mnie w godzinie śmierci. Jezu i Maryjo, obym oddał ducha w pokoju z Wami.


Pater noster, qui es in cælis:
sanctificetur nomen tuum;
adveniat regnum tuum;
fiat voluntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidianum da nobis hodie;
et dimitte nobis debita nostra,
sicut et nos dimittimus debitoribus nostris;
et ne nos inducas in tentationem;
sed libera nos a malo.

Vidit suum dulcem Natum
morientem, desolatum,
cum emisit spiritum.