Benedykt XVI po raz kolejny dotyka tego, co dla życia człowieka najistotniejsze. Człowiek bez nadziei żyć nie może. „Tylko wtedy, gdy przyszłość jest pewna jako rzeczywistość pozytywna, można żyć w teraźniejszości" - stwierdza papież już na początku nowej encykliki.
Dziś o godzinie 12:00 w Watykanie ogłoszono drugą encyklikę Benedykta XVI – Spe salvi, czyli: „W nadziei zostaliśmy zbawieni”.
Benedykt XVI po raz kolejny dotyka tego, co dla życia człowieka najistotniejsze. Człowiek bez nadziei żyć nie może. „Tylko wtedy, gdy przyszłość jest pewna jako rzeczywistość pozytywna, można żyć w teraźniejszości” – stwierdza papież już na początku nowej encykliki.
Ojciec Święty pisze o małych nadziejach, które jednak nigdy nie dają pełnego zaspokojenia, i o wielkiej Nadziei, nadziei na wieczność, która nie będzie tylko ciągiem dni kalendarzowych, ale chwilą, w której „pełnia obejmuje nas, a my obejmujemy pełnię.”
Papież szeroko mówi też o zagrożeniach nadziei. Co dziś ludziom zabiera nadzieję? Ks. prof. Henryk Seweryniak (UKSW) wymienił kilka takich obszarów, wskazanych w encyklice.
Pierwszy, to nadzieja błędnie ulokowana – w doczesności, nie wieczności. Benedykt XVI pisze, że dziś często człowiek odrzuca wiarę, gdyż życie wieczne nie wydaje mu się godne pragnienia, wybiera doczesność. „Czy naprawdę tego chcemy – żyć wiecznie?” – pyta.
Świat próbuje zastąpić chrześcijańską wizję nadziei wizją postępu. To drugie zagrożenie. Postęp, w którym osiągnięcia ludzi się nakładają, jest możliwy jedynie w sferze materialnej. Postęp duchowy i moralny każde pokolenie – de facto każdy człowiek – osiąga od początku. Owszem, korzysta z doświadczeń poprzednich pokoleń, ale zawsze może to odrzucić. Nikt nigdy nie decyduje za nas, w takim bowiem przypadku nie bylibyśmy już wolni.
Nadzieja złożona w postępie zawodzi. „Kto obiecuje lepszy świat, który miałby nieodwołalnie istnieć na zawsze, daje obietnicę fałszywą; pomija ludzką wolność. Wolność musi być wciąż zdobywana dla dobra.” – pisze Ojciec Święty.
Otwarciem na nadzieję, źródłem nadziei jest spotkanie z miłością. Miłość dana człowiekowi – pisze papież – jest jednak krucha, gdyż może zostać zniszczona przez śmierć. „Człowiek potrzebuje miłości bezwarunkowej. Potrzebuje tej pewności, która pozwala powiedzieć: ‘Ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, […] ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Jezusie Chrystusie.”
W tym sensie – pisze Benedykt XVI – „kto nie zna Boga, chociażby miał wielorakie nadzieje, w gruncie rzeczy nie ma nadziei”.
Od 2017 r. jest ona przyznawana również przedstawicielom świata kultury.
Ojciec Święty w liście z okazji 100-lecia erygowania archidiecezji katowickiej.
Przyboczna straż papieża uczestniczyła w tajnych operacjach, także podczas drugiej wojny światowej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.