Benedykt XVI odwiedził Papieski Instytut Muzyki Sakralnej

Ojciec Święty przypomniał, co o muzyce kościelnej mówi Sobór Watykański II.

„Idąc po linii wielowiekowej tradycji, Sobór stwierdza, że stanowi ona «skarbiec nieocenionej wartości. Wyróżnia się wśród innych form wyrazu artystycznego szczególnie tym, że śpiew kościelny, jako związany ze słowami, jest nieodzowną oraz integralną częścią uroczystej liturgii» - mówił Benedykt XVI. Nawiązując do tradycji biblijnej i patrystycznej zwrócił uwagę jak często podkreśla ona, że muzyka sakralna wymownie porusza serca i podnosi je, by – jeśli tak można powiedzieć – wnikały w samo życie wewnętrzne Boga! Jan Paweł II, w pełni tego świadomy, zauważył, że – dziś tak jak zawsze – muzykę liturgiczną wyróżniają trzy znamiona. Są to: «świętość», «prawdziwy artyzm» i «uniwersalność», czyli możliwość zaprezentowania każdemu narodowi czy każdego typu zgromadzeniu. „Właśnie ze względu na to władze kościelne winny roztropnie kierować rozwojem tak bardzo wymagającego rodzaju muzyki. Nie należy «zamrażać» jej skarbca. Trzeba starać się wzbogacać dziedzictwo przeszłości wartościowymi nowościami współczesnymi, by osiągnąć syntezę godną wzniosłej misji, jaką ma ona pełnić w służbie Bożej” – wskazał Benedykt XVI.

Ojciec Święty wyraził nadzieję, że Papieski Instytut Muzyki Sakralnej w zgodnej współpracy z Kongregacją ds. Kultu Bożego dawać będzie wkład w odpowiednie przystosowanie do naszych czasów cennych tradycji tej muzyki.


O bliskich związkach Papieskiego Instytutu Muzyki Sakralnej z osobą Benedykta XVI mówił w Radiu Watykańskim rektor uczelni. „Już od wielu lat istnieje szczególna więź, jako że Ojciec Święty jest zafascynowany liturgią, muzyką, sztuką. Dlatego wielokrotnie uczestniczył w różnych sympozjach na ten temat i wygłaszał konferencje” - powiedział prał. Valentín Miserachs Grau. Przypomniał, że w roku 2011, uczelnia będzie obchodziła swoje stulecie.

Papieskiego Instytutu Muzyki Sakralnej utworzył motu proprio Inter Sollicitudinis św. Pius X. Za jedno z najważniejszych zadań pontyfikatu uznał on troskę o godne sprawowanie kultu w Domu Bożym. Została nią objęta muzyka sakralna, znacznie podupadła zwłaszcza w XIX wieku. Św. Pius X w nawiązaniu do odczuć wielu kręgów kościelnych ogłosił w 1903 roku wspomniane motu proprio o reformie muzyki sakralnej. Papież ten doskonale rozumiał potrzebę formacji, przygotowania zespołu ludzi, którzy następnie w swoich diecezjach upowszechnialiby zasady zawarte w Inter Sollicitudinis. Dlatego utworzył Papieski Instytut Muzyki Sakralnej. Obecnie studiuje w nim ponad sto osób, głównie księży i zakonnic. Jest również coraz więcej studentów świeckich. Dzieje się tak, ponieważ w wielu diecezjach brakuje kapłanów i obecnie posyłają one osoby świeckie, aby przygotowały się do pracy w dziedzinie muzyki sakralnej.