Benedykt XVI przyjął rezygnację, którą złożył przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury, 77-letni kard. Paul Poupard. Następcą francuskiego purpurata mianował włoskiego biblistę, 65-letniego ks. Gianfranco Ravasiego, którego wyniósł do godności arcybiskupiej.
Został on równocześnie przewodniczącym dwóch Papieskich Komisji: ds. Kościelnych Dóbr Kultury oraz Archeologii Sakralnej. Dotychczas był prefektem Biblioteki Ambrozjańskiej w Mediolanie. Znany jest zarówno z pracy naukowo-dydaktycznej w dziedzinie biblistyki, jak i z popularyzacji Pisma Świętego – również w programach telewizyjnych i prasie. Ks. Ravasi przygotował rozważania na tegoroczną (2007) papieską drogę krzyżową w Koloseum. Z jego licznych książek kilkanaście ukazało się także po polsku.
Papieską Radę ds. Kultury utworzył ćwierć wieku temu Jan Paweł II. Kard. Poupard był jej przewodniczącym przez 19 lat. Nowy przewodniczący Papieskiej Rady ds. Kultury w wywiadzie udzielonym naszej rozgłośni podkreśla, że chrześcijaństwa nie da się tak po prostu wymazać ze społecznej świadomości. Wśród wyzwań stojących przed chrześcijańską kulturą wymienia zwalczanie płycizny i powierzchowności oraz dialog ogólnie pojętego Zachodu z innymi kulturami, zwłaszcza Afryki i Azji.
„Dialog między Ewangelią a kulturą był jednym z wielkich punktów odniesień dla Kościoła, szczególnie od czasów Soboru Watykańskiego II – stwierdził ks. Ravasi. Nie przypadkiem dykasteria kultury powstała jako pokłosie Soboru, nawet jeśli formalnie ustanowiona została przez Jana Pawła II. Jej początki sięgają czasów Pawła VI, a zwłaszcza utworzonej przez niego Rady w ramach Sekretariatu ds. Dialogu z Niewierzącymi. W tym kontekście, jak sądzę, należy uznać kulturotwórczy wymiar chrześcijaństwa, które także jest zdolne do skutecznego niepokojenia kultur, dawania sił do poszukiwań, stawiania pytań. Słowem Ewangelia i kultura to nierozerwalny dwumian, nie tylko dlatego, że Ewangelia musi wyrażać się poprzez języki i odniesienia, ale również dlatego, że ma zostawiać trwałe ślady. Nie powinna jedynie wyrażać sama siebie, ale sprawiać, aby jej przekaz stał się żywotną i przynoszącą owoce zasadą”.
Na Watykanie doszło poza tym do jeszcze kilku zmian personalnych. Papież przyjął rezygnację, którą złożył sekretarz Prefektury Ekonomicznych Spraw Stolicy Apostolskiej, 77-letni bp Franco Croci. Jego następcą mianował 55-letniego (ur. 1 grudnia 1951) ks. Vincenzo Di Mauro, wynosząc go równocześnie do godności biskupiej. Ten kapłan archidiecezji mediolańskiej był przez ostatnie 3 lata delegatem sekcji zwyczajnej Administracji Dóbr Stolicy Apostolskiej.
Z kolei nuncjuszem apostolskim na Malcie i w Libii Ojciec Święty mianował 56-letniego (ur. 17 października 1950) ks. Tommaso Caputo, dotychczasowego szefa protokołu w watykańskim Sekretariacie Stanu. W papieskiej służbie dyplomatycznej pracuje on od 27 lat. Natomiast nuncjuszem na Filipinach został 63-letni abp Edward Joseph Adams, pochodzący z USA. Dotąd pełnił on taką samą funkcję w Zimbabwe.
Z kolei dotychczasowego stałego obserwatora Stolicy Apostolskiej przy Światowej Organizacji Turystyki, 64-letniego ks. Francesco Brugnaro, Papież mianował arcybiskupem Camerino-San Severino Marche. Dotychczasowy ordynariusz tej włoskiej archidiecezji, 64-letni abp Angelo Fagiani, złożył rezygnację w oparciu o drugi paragraf kanonu 401 Kodeksu Prawa Kanonicznego. Jego następca, arcybiskup nominat Brugnaro, do seminarium archidiecezji mediolańskiej wstąpił dopiero mając 37 lat. Wcześniej działał w Akcji Katolickiej i był profesorem filozofii.
Od 2017 r. jest ona przyznawana również przedstawicielom świata kultury.
Ojciec Święty w liście z okazji 100-lecia erygowania archidiecezji katowickiej.
Przyboczna straż papieża uczestniczyła w tajnych operacjach, także podczas drugiej wojny światowej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.