'Rodzina migrująca' - orędzie papieża na Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy

Robi się już wiele dla integracji rodzin imigrantów, ale też wiele jest jeszcze do zrobienia. Występują rzeczywiste trudności związane z pewnymi "mechanizmami obronnymi" pierwszego pokolenia imigrantów, które mogą stać się przeszkodą dla dalszego dojrzewania młodych w drugim pokoleniu. Dlatego też wydaje się konieczne przygotowanie działań ustawodawczych, prawnych i społecznych, aby ułatwić taką integrację. W ostatnim czasie wzrosła liczba kobiet, opuszczających swój kraj pochodzenia w poszukiwaniu lepszych warunków życia, oczekujących lepszych perspektyw zawodowych. Wiele jednak z tych kobiet kończą jako ofiary handlu żywym towarem i prostytucji. Łącząc rodziny pracownicy socjalni, zwłaszcza siostry zakonne, mogą podejmować wysoko cenioną i szlachetną służbę pośrednictwa, zasługującą na coraz większe dowartościowanie.

W dziedzinie integracji rodzin imigrantów czuję się w obowiązku zwrócić uwagę na rodziny uchodźców, których warunki wydają się pogarszać w porównaniu z przeszłością, także gdy chodzi o ponowne łączenie komórek rodzinnych. W przeznaczonych dla nich miejscach, obok trudności logistycznych i osobistych związanych z urazami i napięciami emocjonalnymi ze względu na doznane tragiczne doświadczenia, pojawia się niejednokrotnie ryzyko wciągnięcia kobiet i dzieci w wyzysk seksualny jako mechanizm przeżycia. W tych przypadkach potrzebna jest czujna obecność duszpasterska, która - poza pomocą zdolną łagodzić rany serca - proponuje wsparcie ze strony wspólnoty chrześcijańskiej, będące w stanie przywrócić kulturę szacunku i ponowne odkrycie prawdziwej wartości miłości. Należy zachęcać tych, którzy są wewnętrznie rozbici, do odzyskiwania wiary w samych siebie. Trzeba następnie zaangażować się na rzecz zagwarantowania praw i godności rodzin oraz aby zapewnienia im mieszkań stosownie do ich potrzeb. Uchodźców należy prosić, aby zachowywali otwartą i pozytywną postawę wobec społeczeństwa, które ich przyjmuje, podtrzymując czynną gotowość proponowania im udziału we wspólnym budowaniu zintegrowanej wspólnoty, która będzie "wspólnym domem" wszystkich.

Wśród migrantów jest pewna kategoria, którą należy się szczególnie zająć - chodzi o studentów z innych krajów, znajdujących się daleko od domu, bez należytej znajomości języka, niekiedy pozbawionych przyjaźni i nierzadko mających niewystarczające stypendia. Ich warunki stają się jeszcze trudniejsze, gdy chodzi o studentów żonatych. Za pośrednictwem swych instytucji Kościół podejmuje wysiłki, aby mniej boleśnie odczuwali brak wsparcia ze strony swej rodziny, pomagając im integrować się w miastach, które ich przyjmują oraz kontaktując ich z rodzinami gotowymi przyjąć ich i ułatwić im wzajemne poznanie. Jak już miałem okazję mówić przy innej okazji, przyjście z pomocą studentom zagranicznym jest "ważnym polem działalności duszpasterskiej. Nie ulega bowiem wątpliwości, że młodzi opuszczający swój kraj ze względu na naukę, napotykają wiele problemów, przede wszystkim zaś ryzyko kryzysu tożsamości" ("L'Osservatore Romano", 15 grudnia 2005).

Drodzy Bracia i Siostry, oby Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy mógł się stać pożyteczną okazją do uwrażliwienia wspólnot kościelnych i opinii publicznej na potrzeby i problemy, jak również na pozytywne możliwości rodzin migrujących. Myśl swoją kieruję w sposób szczególny do tych, którzy włączeni są bezpośrednio w to rozległe zjawisko migracji, a także tych, którzy oddają swą energię duszpasterską w służbę ludzkiego przemieszczania się. Słowa apostoła Pawła: "caritas Christi urget nos" (2 Kor 5,14) niech zachęcają nas do służenia przede wszystkim najbardziej potrzebującym braciom i siostrom. Z tymi uczuciami przyzywam na każdego opiekę Bożą, wszystkim zaś udzielam z miłością specjalnego błogosławieństwa apostolskiego.

W Watykanie, 18 października 2006

Benedykt XVI, papież