Benedykt XVI pisze do Asyżu o religiach (cały tekst)

Publikujemy cały tekst dokumentu papieskiego:

Czcigodny Brat Domenico Sorrentino, Biskup Asyżu-Nocera Umbra-Gualdo Tadino

W tym roku przypada dwudziesta rocznica Międzyreligijnego Spotkania na Modlitwie o Pokój, które z inicjatywy mego czcigodnego poprzednika Jana Pawła II odbyło się w Asyżu 27 października 1986 roku. Jak wiadomo na spotkanie to zaprosił on nie tylko chrześcijan różnych wyznań, ale również przedstawicieli różnych religii. Inicjatywa ta odbiła się szerokim echem w opinii publicznej: stanowiła zdecydowane orędzie na rzecz pokoju i okazała się wydarzeniem, które miało pozostawić ślad w historii naszych czasów. Toteż można zrozumieć, dlaczego wspomnienie tego, co się wówczas wydarzyło, nadal owocuje inicjatywami służącymi refleksji i zaangażowaniu.

Niektóre z nich odbędą się właśnie w Asyżu, z okazji dwudziestolecia tamtego wydarzenia. Mam tu na myśli obchody zorganizowane w porozumieniu z miejscową diecezją przez Wspólnotę św. Idziego, kontynuujące organizowane przez nią doroczne podobne spotkania. W dniach samej rocznicy odbędzie się ponadto kongres zorganizowany przez Instytut Teologiczny w Asyżu, a Kościoły partykularne tego regionu spotkają się na Eucharystii, sprawowanej przez biskupów Umbrii w bazylice św. Franciszka. Wreszcie Papieska Rada ds. Dialogu Międzyreligijnego zorganizuje tam spotkanie dialogu, modlitwy i formacji do pokoju dla młodzieży katolickiej i innych religii.

Inicjatywy te, każda o właściwym sobie charakterze, podkreślają wartość intuicji, jaką miał Jan Paweł II i udowadniają jej aktualność w świetle samych wydarzeń, jakie przyniosło to dwudziestolecie i sytuacji, w jakiej znalazła się dzisiejsza ludzkość. Wydarzeniem najbardziej znaczącym w tym okresie czasu był niewątpliwie upadek na Wschodzie Europy reżimów o inspiracji komunistycznej.

Wraz z nim zakończyła się "zimna wojna", która doprowadziła do swego rodzaju podziału świata na przeciwstawne strefy wpływów, wywołując pojawienie się przerażających arsenałów broni i wojsk gotowych do wojny totalnej. Był to czas ogólnej nadziei na pokój, budzący u wielu marzenia o odmiennym świecie, w którym stosunki między narodami rozwijałyby się wolne od widma wojny, a proces "globalizacji" przebiegałby pod znakiem pokojowej konfrontacji narodów i kultur w ramach uznawanego prawa międzynarodowego, inspirowanego przez poszanowanie wymogów prawdy, sprawiedliwości i solidarności.