Audiencja środowa: O Triduum Paschalnym

Oprócz ustanowienia kapłaństwa w tym świętym dniu wspominamy całkowita ofiarę, jaką Chrystus złożył z siebie ludzkości w sakramencie Eucharystii. Tej samej nocy, gdy został zdradzony, pozostawił On nam, jak o tym wspomina Pismo Święte, przykazanie nowe, "mandatum novum" - przykazanie braterskiej miłości, gdy dokonał wzruszającego gestu umycia stóp, które nawiązuje do pokornej służby niewolników. Ten wyjątkowy dzień, przywołujący wielkie tajemnice, kończy adoracja eucharystyczna na pamiątkę konania Pana w Ogrodzie Getsemani.

Pogrążony w udręce, jak opowiada Ewangelia, Jezus prosił swych uczniów, by czuwali wraz z Nim, modląc się: "Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną" (Mt 26, 38), ale uczniowie posnęli. I dziś jeszcze Pan mówi do nas: "Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną". I widzimy, że my także, dzisiejsi uczniowie, często śpimy. Słyszymy tego dnia słowo Pana: zostańcie i czuwajcie ze Mną! Dla Niego była to godzina opuszczenia i samotności. Wciąż na nowo Jezus znajduje się w opuszczeniu na Górze Oliwnej. Opuszczenie, po którym nastąpiło w samym sercu nocy aresztowanie i początek bolesnej drogi na Kalwarię.

Skupiony na tajemnicy Męki jest z kolei Wielki Piątek - dla nas dzień postu i pokuty, nastawiony całkowicie na kontemplację Pana na Krzyżu. W kościołach czytany jest opis Męki i rozbrzmiewają słowa proroka Zachariasza, które usłyszeliśmy przed chwilą: "Będą patrzeć na Tego, którego przebili" (J 19, 37). My również w Wielki Piątek rzeczywiście kierujemy wzrok ku przebitemu sercu Odkupiciela, w którym - jak pisze św. Paweł - "wszystkie skarby mądrości i wiedzy są ukryte" (Kol 2, 3), a nawet, co więcej "mieszka cała Pełnia: Bóstwo" (Kol 2, 9), dlatego Apostoł może stwierdzić stanowczo, że nie chce znać niczego więcej, "jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego" (1 Kor 2, 2). To prawda: Krzyż objawia "Szerokość, Długość, Wysokość i Głębokość" - wymiary kosmiczne, taki jest sens: miłości, która przekracza wszelkie poznanie - miłość przewyższa to, co znane - i napełnia nas "całą Pełnią Bożą" (por. Ef 3,18-19).

W tajemnicy Ukrzyżowanego "dokonuje się owo zwrócenie się Boga przeciwko samemu sobie, poprzez które On ofiarowuje siebie, aby podnieść człowieka i go zbawić - jest to miłość w swej najbardziej radykalnej formie" (Deus caritas est, 12). Krzyż Chrystusa, pisał w V wieku Papież św. Leon Wielki, "jest źródłem wszystkich błogosławieństw i przyczyną wszystkch łask" (Disc. 8 sulla passione del Signore, 6-8; PL 54, 340-342).