Orkiestra pod palmami

Asfalt kończy się w Ascension. Dalej trzeba jechać już drogą gruntową, czerwoną jak cała tutejsza ziemia, prawie 40 kilometrów w głąb dżungli. Taksówkarz wiezie nas wśród soczystej zieleni. Po drodze obserwujemy dziwne, garbate krowy, mijamy konia, który zabłąkał się z dala od ludzkich siedzib, i chłopaka jadącego na rowerze ze strzelbą uwiązaną u szyi. Docieramy do Urubichá. Wioska położona 350 kilometrów na północ od Santa Cruz zaskakuje pomieszaniem archaicznego stylu życia z nowoczesnością: z jednej strony szałasy zbudowane w całości z palmowych liści, z drugiej – zwykłe domy, sklepy, bary, a nawet klub karaoke. W centralnej części tej niewielkiej miejscowości znajduje się duży plac, urządzony na wzór redukcji jezuickich: po trzech stronach skweru umieszczono domy mieszkalne, czwarty bok zajmuje kościół z przyległościami – dziedzińcem, kuchnią, ogrodem. Pierwsze redukcje miały zmniejszyć przestrzeń, na której żyli Indianie, by łatwiej było dotrzeć do nich z Ewangelią, a przy okazji jednoczyły mieszkańców przeciwko zapuszczającym się na tereny Boliwii łowcom niewolników z Brazylii. Ewangelizacja tutejszych Indian z plemienia Guarayos nie była jednak dziełem jezuitów. Hardzi, waleczni Guarayos nie dali się ujarzmić na przełomie XVII i XVIII stulecia, gdy ich sąsiedzi Chiquitanos pokornie przyjmowali wiarę przybyszów. Dopiero półtora wieku później ta sztuka udała się franciszkanom. Zakonnicy opiekują się tym miejscem do dziś.