"To jest instrument zbawienia"

W trakcie zjazdu postanowiono, że 11 października – dzień inauguracji Roku Wiary – będzie także Ogólnopolskim Dniem Modlitwy o Beatyfikację sł. b. Pauliny Jaricot, założycielki Żywego Różańca. W 2012 roku przypada bowiem 150. rocznica jej śmierci.Postać Pauliny Jaricot bardzo mocno wpisuje się także w sam ogłoszony przez Benedykta XVI Rok Wiary – zwrócił uwagę abp Henryk Hoser.

Nawiązując do papieskich słów, że kryzys dzisiejszego Kościoła jest wynikiem kryzysu wiary, biskup warszawsko-praski powiedział że nasza sytuacja jest analogiczna do tej jak zaistniała po Rewolucji Francuskiej czyli w czasie kiedy żyła Paulina. "Najgłębszym pragnieniem tej młodej francuski było właśnie rozkrzewienie wiary, dlatego założyła samo Dzieło Rozkrzewienie Wiary, dziś już Papieskie, oraz Żywy Różaniec – przypomniał arcybiskup.

Hierarcha podkreślił także skuteczność modlitwy różańcowej. W czasie Mszy świętej nazwał ją ‘Drabiną Jakubową’ po której wchodzimy do nieba. "To jest instrument zbawienia, swego rodzaju łańcuch którym wyciągamy z czeluści zła duszę człowieka przeznaczoną do szczęścia wiecznego" – tłumaczył.

Moderatorzy Żywego Różańca dyskutowali także nad pomysłem zorganizowania specjalnych rekolekcji dla zelatorów różańcowych oraz tych którym ta duchowość jest szczególnie droga. Zdaniem abp Hosera mogłyby one na wzór ćwiczeń ignacjańskich sukcesywnie wprowadzać człowieka w tajemnice życia Chrystusa od Jego Poczęcia aż po Życie w Chwale. Rytm takich dni skupienia mogłyby wyznaczać kolejne tajemnice różańcowe. A biorąc pod uwagę, że składają się one na cztery części mógłby powstać także cztery stopnie rekolekcji – tłumaczył bp warszawsko-praski.

W trakcie zjazdu była także mowa o potrzebie organizacji Ogólnopolskiego Spotkania Członków Żywego Różańca. Jest to bowiem największa obecnie w kraju grupa formacyjna. Liczy ona ponad milion osób.

Paulina Maria Jaricot, założycielka Dzieła Rozkrzewiania Wiary i kół Żywego Różańca, żyła w latach 1799-1862. Była córką lyońskiego przemysłowca. W wieku 19 lat zainspirowała dzieło wspomagania misji i koła Żywego Różańca, a w wieku 23 lat – napisała książkę o Eucharystii. Stała się też propagatorką i organizatorką działań socjalnych i opieki nad robotnikami lyońskimi (bibliotek objazdowych, kas pożyczkowych, fabryki „socjalnej”). Te ostatnie inicjatywy przyniosły jej nie tylko ruinę finansową, ale i powszechny brak zrozumienia oraz pogardę współczesnych.

Założone przez Paulinę Jaricot Dzieło Rozkrzewiania Wiary już po trzech latach liczyły 2 tys. członków. Od 1922 r. mają one status Dzieł Papieskich; dzisiaj obecne są w 144 krajach całego świata. Natomiast koła Żywego Różańca po kilku latach działania liczyły ponad milion uczestników.

Proces beatyfikacyjny Pauliny Jaricot otwarty został w 1930 r., heroiczność jej cnót ogłoszona została przez Jana XXIII w 1963 r. Do beatyfikacji potrzebne jest jeszcze uznanie cudu za jej wstawiennictwem.