Stolica Apostolska włączyła się we współczesne dociekania na temat Soboru Watykańskiego II
W przyszłym roku, w związku z 50. rocznicą rozpoczęcia obrad soborowych 11 października 1962 r., opublikowane zostaną zapiski jego uczestników. Będą to zarówno fragmenty prywatnych dzienników, jak i relacje, w których biskupi informowali o soborze swe diecezje czy też różnego rodzaju media. Chcemy pokazać, w jaki sposób sami ojcowie soborowi przeżywali to wielkie wydarzenie – zapowiada o. Bernard Ardura OPraem, przewodniczący Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych, a zatem instytucji, która podjęła się tej inicjatywy.
Publikacja ta wpisze się w aktualną debatę na temat soboru. Z jednej strony ożywiają ją starania Benedykta XVI, aby to wielkie wydarzenie sprzed półwieku postrzegać w ciągłości z licząca dwa tysiące lat tradycją Kościoła. Z drugiej strony wiele kontrowersji wywołała ostatnio bardzo obszerna monografia znanego włoskiego historyka Roberta de Mattei Il Concilio Vaticano II. Una storia mai scritta – „Sobór Watykański II. O czym się nie pisze”. Odwołując się do świadectw ojców soborowych wykazał on, że w przekonaniu wielu z nich sobór był jednak przełomem stanowiącym zerwanie z przeszłością. Inicjatywa Papieskiego Komitetu Nauk Historycznych na pewno pomoże głębiej wniknąć w tę kontrowersję.
Francuski norbertanin zapowiedział też, że kierowany przez niego Komitet przygotowuje ponadto wydanie dwóch publikacji związanych z 1700. rocznicą Edyktu Mediolańskiego z 313 r. W pierwszej zawarte zostaną teksty źródłowe odnoszące się do chrztu cesarza Konstantyna Wielkiego i bitwy przy moście Mulwijskim. W drugiej znajdą się dokumenty dotyczące samego Edyktu i jego konsekwencji w postaci zaprzestania prześladowań chrześcijan w cesarstwie rzymskim.
Życie składa się ze spotkań, podczas których ujawnia się, kim naprawdę jesteśmy.
Władze Chin chcą sprawdzić, czy Leon XIV będzie kontynuował pojednawczą politykę Watykanu.
Synodalność jest dla niego stałym stylem życia Kościoła z decydującą rolą Ducha Świętego.
Leon XIV jest głęboko przekonany o pilnej potrzebie głoszenia młodym Ewangelii.