Wśród prawie stu pielgrzymek zagranicznych Jana Pawła II jest kilka podróży szczególnych, zapewne dla niego samego, jednak przede wszystkim dla tych, których odwiedza. To pielgrzymki do Ojczyzny.
Pierwsza pielgrzymka Jana Pawła II do Polski była dla mnie przede wszystkim niesamowitym objawieniem wiary. Nie przesadzę mówiąc, że była doświadczeniem zesłania Ducha Świętego.
Przemówienie do młodzieży akademickiej zgromadzonej przed kościołem św. Anny w Warszawie
Konstytucja apostolska o wakacie Stolicy Apostolskiej i wyborze Biskupa Rzymskiego
Trudno jest wspominać tak wyjątkowy czas spotkań z Ojcem Świętym. Zawsze były te spotkania silnym przeżyciem, nade wszystko religijnym. A trudno jest mówić o sprawach dotykających sfery ducha. Katolicyzm nakazuje jednak dawać świadectwo i tym świadectwem chcę się dzielić. I chcę też dziękować Bogu, że mnie, robotnikowi, jednemu z wielu, dane było dostąpić takiego zaszczytu i takiego sacrum.
22 grudnia 1990 r. Lech Wałęsa - wybrany w powszechnym głosowaniu prezydent Rzeczypospolitej - w obecności Zgromadzenia Narodowego złożył przysięgę prezydencką. Do roty przysięgi dodał, tak długo oczekiwane przez naród słowa: "Tak mi dopomóż Bóg".
Ta wizyta była niezwykle oczekiwana przez wszystkie środowiska zaangażowane w budowę Polski wolnej, demokratycznej, niepodległej. Ojciec Święty z jednej strony odwoływał się do wszystkiego, co współtworzyło nasz wielki ruch przebudowy Polski, ruch "Solidarności", a z drugiej do fundamentów chrześcijańskich i narodowych.
"Jam jest Pan Bóg twój, który cię wywiódł z ziemi egipskiej (...).
Śledź wypowiedzi papieża Franciszka na Twitterze.
„Kto przyjmuje migranta, przyjmuje Chrystusa” – zaznacza Franciszek i dodaje: „Migrantowi trzeba towarzyszyć, wspierać go i integrować”.