Benedykt XVI mianował 24 kardynałów

Abp Kurt Koch ze Szwajcarii, przewodniczący Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan. Urodził się 15 marca 1950 r. Emmenbrücke w pobliżu Lucerny. Studiował teologię na Uniwersytecie Ludwika-Maksymiliana w Monachium i na Uniwersytecie w Lucernie. Studia ukończył w 1975 roku. Początkowo pracował jako świecki teolog w Sursee. Święcenia kapłańskie przyjął 20 czerwca 1982 r. w Bazylei. Przez trzy lata był wikariuszem w parafii Matki Boskiej w Bernie. W 1986 r. został wykładowcą dogmatyki i teologii moralnej w Instytucie Katechetycznym w Lucernie, w 1987 r. doktoryzował się, a w dwa lata później habilitował, po czym został profesorem dogmatyki, etyki, liturgiki i teologii ekumenicznej na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu w Lucernie. 21 sierpnia 1995 r. został wybrany biskupem diecezji Bazylea, a Jan Paweł II zatwierdził ten wybór 6 grudnia tego samego roku. Miesiąc później papież osobiście udzielił mu sakry biskupiej w bazylice watykańskiej. Bp Koch był on w latach 2007-09 przewodniczącym episkopatu swego kraju. Ogłosił ponad 60 książek i pism, również już jako biskup.

Abp Robert Sarah z Gwinei, przewodniczący Papieskiej Rady „Cor Unum”. Urodził się 15 czerwca 1945 r. w miejscowości Ourous w Gwinei. Święcenia kapłańskie przyjął 20 lipca 1969 r., po czym pracował w archidiecezji Conakry. 13 sierpnia 1979 r. Jan Paweł II mianował go arcybiskupem stolicy – nominat miał wówczas nieco ponad 34 lata i był najmłodszym biskupem na świecie. Sakrę przyjął 8 grudnia tegoż roku. W ponad 22 lata później papież powołał go 1 października 2001 r. na sekretarza Kongregacji Ewangelizacji Narodów. Zarówno na swym poprzednim urzędzie – w Gwinei, jak i później, w Watykanie, dał się poznać jako gorliwy obrońca wiary, zwłaszcza w zderzeniu z islamem. Szczególnie znane stały się jego słowa z 1 września br., ostro krytykujące przywódcę libijskiego Muammara Kadafiego, nawołującego Europejczyków do przechodzenia na islam. Abp Sarah oświadczył wówczas, że wypowiedź ta jest obraźliwa dla papieża i katolickich Włoch, a mówienie o nawracaniu jest pozbawione sensu, gdyż to sami ludzie mają świadomie decydować, jaką religię chcą wyznawać.

Abp Paolo Sardi z Włoch, wicekamerling Kamery Apostolskiej, pro-patron Suwerennego Wojskowego Zakonu Maltańskiego. Urodził się 1 września 1934 w Ricaldone w Piemoncie, w północno-wschodnich Włoszech. Na początku lat dziewięćdziesiątych rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej. 10 grudnia 1996 Jan Paweł II mianował go nuncjuszem apostolskich do specjalnych poruczeń i arcybiskupem tytularnym i osobiście udzielił mu sakry 6 stycznia następnego roku w Watykanie. 23 października 2004 Ojciec Święty powołał go na wicekamerlinga Kamery Apostolskiej, a 6 czerwca 2009 Benedykt XVI powierzył mu dodatkowo stanowisko pro-patrona Zakonu Maltańskiego.

Abp Francesco Monterisi z Włoch, archiprezbiter bazyliki św. Pawła za Murami. Urodził się 28 maja 1934 w miejscowości Barletta (w Apulii na południu Włoch). Święcenia kapłańskie przyjął 16 marca 1957. W latach siedemdziesiątych rozpoczął pracę dyplomatyczną w Stolicy Apostolskiej. 24 grudnia 1982 Jan Paweł II mianował go pronuncjuszem apostolskim w Korei Południowej, wynosząc go jednocześnie do godności arcybiskupa i osobiście udzielił mu sakry 6 stycznia następnego roku w Watykanie. W 1987 abp Monterisi powrócił do Watykanu i pracował w Sekretariacie Stanu. 11 czerwca 1993 Ojciec Święty powołał go na nuncjusza apostolskiego w Bośni i Hercegowinie – pierwszego od czasu nawiązania stosunków dyplomatycznych między obu stronami w sierpniu 1992. 7 marca 1998 papież mianował go sekretarzem Kongregacji Biskupów, z czym wiązała się godność sekretarza Świętego Kolegium Kardynalskiego, dzięki czemu mógł on – nie będąc kardynałem – uczestniczyć w kwietniu 2005 w konklawe, które wybrało obecnego papieża. 3 lipca 2009 Benedykt XVI powołał go na archiprezbitera rzymskiej bazyliki św. Pawła za Murami.