Żałosna demonstracja

Szeroko zapowiadana przez media, jako głos środowisk homoseksualnych walczących o równouprawnienie w rzeczywistości była żałosną szopką w której uczestniczyło nieco ponad tysiąc osób. Organizatorzy zapowiadali, że będzie ich 20 tys., tymczasem przyszli nieliczni, uzbrojeni w transparenty, jakby żywcem wyjęte z sowieckiego muzeum ateizmu.

Szczególnie popularny był czarno- biały plakat przedstawiający lubieżnego duchownego, łapczywie sięgającego po dzieci płci obojga oraz inny z karykaturą samego papieża. Benedykt XVI był tam obrażany każdym gestem i słowem.

Hasło „Precz z władzą dogmatu” posłużyło występującym do oskarżania Kościoła, papiestwa i całego chrześcijaństwa o prześladowanie kobiet, promowanie ucisku wobec mniejszości seksualnych i narzucanie dogmatów ideologicznych pluralistycznemu społeczeństwu.  Mówcy krzykliwie protestowali, ale zgromadzeni przyjmowali ich wystąpienia dość letnimi brawami.

Licznie zgromadzona w tym miejscu policja studziła zapały, co bardziej gorących przeciwników papieża, którzy jednak także wydawali się rozczarowani szczupłością sił, jakie udało im się zgromadzić.  Antypapieska „manifa” była zorganizowana przez Związek Lesbijek i Gejów, który ma swoje przedstawicielstwa w różnych ugrupowaniach politycznych.