W liście do opactwa Saint-Pierre w Solesmes z okazji 150. rocznicy śmierci założyciela i pierwszego opata, o. Prospera Guérangera, Papież przypomina jego kluczową rolę w ponownym odkryciu liturgii jako „języka Kościoła” oraz w odnowie zakonu benedyktyńskiego we Francji – żywego świadectwa życia monastycznego.
Umiłowanie i promowanie liturgii, jako „języka Kościoła” oraz troska o odnowę wiary i towarzyszenie wiernym „zarówno w chwilach pokoju, jak i w dniach przeciwności” – to dwa charyzmaty, które podkreśla Papież Franciszek, wspominając o. Prospera Guérangera, sługę Bożego i pierwszego opata opactwa Saint-Pierre w Solesmes w 150. rocznicę jego śmierci. W liście skierowanym do obecnego opata domu macierzystego Kongregacji Francuskiej Zakonu Świętego Benedykta, o. Geoffrey’a Kemlina, Ojciec Święty zapewnia swojej bliskości z zakonnikami, którzy poświęcili życie naśladowaniu „sługi Kościoła” i troski o rozpoczęte przez niego dzieło.
„Piękno liturgii” dostępne dla wszystkich
Papież przypomina, że w ostatnich chwile życia, o. Guérangerowi w szczególny sposób towarzyszyła modlitwa słowami Psalmu 102: „Błogosław duszo moja Pana” i które można uznać za syntezę jego życia duchowego. Podkreśla, że ów Sługa Boży zapisał się w historii Kościoła dzięki swojej roli w odnowie życia monastycznego benedyktynów we Francji – zlikwidowanego po Rewolucji Francuskiej w 1789 r. – oraz w propagowaniu nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusa i Matki Bożej, a także ze względu na zaangażowanie w ogłoszenie dogmatu o Niepokalanym Poczęciu. Papież zwraca też uwagę na jego „wierność Stolicy Apostolskiej i Następcy Piotra, zwłaszcza w dziedzinie liturgii, oraz ojcostwo duchowe”.
Jako kapłan diecezjalny, a następnie jako mnich benedyktyński, o. Guéranger sprawował liturgię w oparciu o Mszał Rzymski, inspirując francuskie diecezje, wówczas podzielone, do „jedności liturgicznej”. Jego troska o liturgię zaowocowała powstaniem dzieła pt. Rok liturgiczny, którego celem było uczynienie „piękna i bogactwa liturgii, będącej pierwszym źródłem duchowości chrześcijańskiej”, dostępnym zarówno dla kapłanów, jak i dla świeckich – o czym przypomniał Franciszek w liście apostolskim Desiderio desideravi.
Ojciec duchowy kapłanów i świeckich
W swoich pismach opat stanowczo podkreślał, że „modlitwa Kościoła” jest „najbardziej miła uchu i sercu Boga, a zatem najpotężniejsza. Błogosławiony zatem, kto modli się wspólnie z Kościołem”. Cytując te słowa, Ojciec Święty wyraził nadzieję, że zainspirują one współczesną wspólnotę Kościoła do podnoszenia „jednej i tej samej modlitwy, zdolnej wyrazić jego jedność”.
Po przybyciu 11 lipca 1833 r. do dawnego klasztoru w Solesmes, dom Guéranger wraz z towarzyszami przekształcił to miejsce w nowe centrum zakonu benedyktyńskiego, wymagającego odbudowy po czasach Rewolucji Francuskiej. Sprawił też, że stało się ono punktem odniesienia dla świeckich, szukających duchowych porad i towarzyszenia.
Świadectwo „owocności życia monastycznego”
Papież Franciszek kończy swój list wyrażając nadzieję, że dzieło Sługi Bożego nadal będzie przynosić „owoce świętości” wśród wiernych, pozostając „żywym świadectwem płodności życia monastycznego w sercu Kościoła”. 8 listopada 2023 r. biskupi francuscy zadecydowali podczas zebrania plenarnego o rozpoczęciu jego procesu beatyfikacyjnego.
W tle między innymi spotkanie z prezydentem Zelenskim podczas pogrzebu papieża Franciszka.
Nie wszyscy zwierzchnicy zwierzchnicy dykasterii Kurii Rzymskiej przestają pełnić urząd.
Na całej trasie przejazdu przez Wieczne Miasto tysiące ludzi.
Przewodniczyć jej będzie dziekan Kolegium Kardynalskiego kardynał Giovanni Battista Re.
Na pogrzeb przybyło wielu przedstawicieli innych wyznań chrześcijańskich, a także innych religii.