DIVINUS PREFECTIONIS MAGISTER

15. Orzeczeniu kardynałów i biskupów winny być przedstawione Ojcu Świętemu, który jedynie ma prawo decydować o kościelnym kulcie publicznym Sług Bożych.

16. Dla poszczególnych spraw kanonizacyjnych, których badanie odbywa się aktualnie w Świętej Kongregacji, sama Kongregacja specjalnym dekretem ustali sposób dalszego postępowania, z zachowaniem jednak ducha tego nowego prawa.

17. Przepisy zawarte w niniejszej konstytucji zaczynają obowiązywać z dniem ogłoszenia.

Nakazujemy, by te nasze postanowienia i przepisy, obecnie i w przyszłości, zachowały swoją moc i skuteczność, bez względu - o ile taki przypadek zachodzi - na konstytucje i Zarządzenia apostolskie, wydane przez naszych poprzedników i wszelkie inne przepisy, godne nawet specjalnej wzmianki czy częściowego odwołania.

W Rzymie, u Świętego Piotra, dnia 25 stycznia 1983 roku, w piątym roku mojego pontyfikatu Jan Paweł II, papież

Przypisy:
[1] II Sobór Wat., Konst. dogm. o Kościele Lumengentium, 40
[2] Por. tamże, 50
[3] Sykstus y Konst. apost. Immensa Aeterni Dei (22 stycznia 1588). Por. Bullarium Romanum, wyd. Taurinensis, t. VIII, s. 985-999
[4] Urban VIII, List apost. Caelestis Hierusalem cives (5 lipca 1634); Urban VIII, RO.M. Decreta servanda in canonizatione et beatificatione Sanctorum (12 marca 1642): AAS 22 (1930), 87-88.
[5] AAS31 (1939), 174-175.
[6] Paweł VI, List apost. Sanctitatis carior (19 marca 1969): AAS 61 (1969), 149-153.
[7] Tamże, 3-4.
[8] Paweł VI, Konst. apost. Sacrae Rituum Congregatio: AAS 61 (1969), 297-305.