DIVINUS PREFECTIONIS MAGISTER

W przyszłości więc zostają zniesione wszystkie prawa, które dotyczą tej materii, ustanawiamy zaś następujące obowiązujące odtąd prawa:

I. DOCHODZENIE DIECEZJALNE

1. Biskupom diecezjalnym albo innym, równym im w prawie hierarchom przysługuje - w zakresie ich jurysdykcji - prawo wszczęcia, czy to z urzędu, czy to na podstawie prośby pojedynczych wiernych albo prawnych związków zrzeszających wiernych, czy wreszcie pełnomocników, dochodzenia dotyczącego życia, cnót lub męczeństwa i sławy świętości a! męczeństwa, stwierdzenia cudów, jak również, jeśli przypadek tego wymaga, stwierdzeni; dawności kultu Sługi Bożego, o którego kanonizację wniesiono prośbę.

2. W tym dochodzeniu biskup postępuje według norm wydanych przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych, i to w następującym porządku:

1) Od postulatora sprawy, mianowanego zgodnie z prawem przez ubiegającego się o kanonizację winien żądać dokładnej informacji o życiu Sługi Bożego, podobnie też winien żądać przedstawienia obiektywnych racji, dla których sprawa kanonizacji wydaje się być godna polecenia.

2) Jeśli Sługa Boży publikował swe pisma, biskup winien zatroszczyć się o to, by zostały one przebadane przez cenzorów teologów.

3) Jeśli w tych pismach nie znaleziono nic przeciwnego wierze i dobrym obyczajom, wtedy biskup winien zlecić osobom kompetentnym (biegłym), które po wiernym wypełnieniu swego obowiązku złożą sprawozdanie o dokonanych badaniach, przebadanie innych pism do niewydanych (listów, dzienników itd.), jak również wszystkich dokumentów, które w jakikolwiek sposób dotyczą sprawy.

4) Jeśli na podstawie przedstawionych faktów biskup roztropnie stwierdzi, że można przystąpić do dalszych czynności, powinien zatroszczyć się o to, aby zostali urzędowo wezwani przesłuchani świadkowie przedstawieni przez postulatora. Jeśli zaś okazałoby się konieczne przesłuchanie świadków, aby dane mające znaczenie dowodowe nie zginęły (ne pereant probationes), mogą być oni przesłuchani przed ukończeniem badań nad dokumentacją.

5) Dochodzenie dotyczące stwierdzenia zaistniałych cudów winno być przeprowadzone oddzielnie od dochodzenia dotyczącego cnót, a także męczeństwa.

6) Po zakończeniu badania kopia autentyczna (transumptum), zawierająca wszystkie dokumenty, winna być przesłana w dwóch egzemplarzach do Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, razem z egzemplarzami prac Sługi Bożego i orzeczeniami cenzorów teologów, którzy je badali. Ponadto biskup winien dołączyć deklarację stwierdzającą brak kultu publicznego, zgodnie z dekretami papieża Urbana VIII.