Posynodalna adhortacja apostolska Jego Świętobliwości papieża Jana Pawła II - Tłum. Wojciech Kluj OMI (za zgodą Papieskich Dzieł Misyjnych)
Jako pierwszy krok w tym koniecznym „odnowieniu umysłu” (Rz 12,2), biskupi mówili bardzo pozytywnie o licznych wysiłkach wprowadzenia zaleceń Soboru Watykańskiego II i nalegali, że na nich trzeba budować. Zakłada to potrzebę innych inicjatyw by wzmocnić wiarę tych, którzy osłabli i by ją przedstawić całemu społeczeństwu w sposób bardziej przekonujący. Wezwanie do odnowy jest wezwaniem do głoszenia światu prawdy Jezusa Chrystusa dając świadectwo, nawet do poświęcenia Mu życia w męczeństwie. Kościół w Oceanii jest teraz wezwany do tego; był to też zasadniczy powód celebrowania Specjalnego Zgromadzenia Synodu Biskupów .
Biorąc pod uwagę sytuację w Oceanii, Boże wezwanie może łatwo przejść nie usłyszane z powodu globalnych przemian dotykających kulturowej tożsamości regionu i instytucji społecznych. Niektórzy obawiają się, że te zmiany mogą podkopać fundamenty wiary i prowadzić do duchowego zmęczenia i rozpaczy. W takich czasach musimy przypominać sobie, że Pan dodaje sił do pokonania takich pokus. Nasza wiara w Niego jest jak dom zbudowany na skale. „Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony” (Mt 7,25). Mocą Ducha Świętego Kościół w Oceanii przygotowuje się do nowej ewangelizacji ludów, które dzisiaj są spragnione Chrystusa. „Oto teraz czas upragniony, oto teraz dzień zbawienia” (2 Kor 6,2).
Liczni Ojcowie Synodu wyrażali troskę o publiczny stan wiary chrześcijańskiej w Oceanii zauważając, że ma ona coraz mniej wpływu na sprawy dotyczące dobra wspólnego, moralności publicznej i organizacji wymiaru sprawiedliwości, statusu małżeństwa i rodziny, albo samego prawa do życia. Kilku biskupów wskazało, że nauczanie Kościoła jest czasami kwestionowane nawet przez katolików. Na tyle na ile jest to prawdziwe, nie może dziwić, że głos Kościoła ma mniej wpływu na życie publiczne.
Wyzwania czasów współczesnych i post-współczesnych dotyczą wszystkich lokalnych Kościołów Oceanii, ale ze szczególną siłą społeczeństw najbardziej dotkniętych przez sekularyzację, indywidualizm i konsumpcjonizm. Wielu biskupów zauważyło znaki zmniejszania się katolickiej wiary i praktyk w życiu niektórych społeczeństw do tego stopnia, że przyjmują one zupełnie świecki punkt widzenia jako normę osądzania i zachowania się. W tym względzie już papież Paweł VI ostrzegał chrześcijan mówiąc, że „istnieje niebezpieczeństwo redukowania wszystkiego do ziemskiego humanizmu, do zapomnienia o moralnym i duchowym wymiarze życia i do przestania troszczenia się o nasz konieczny związek ze Stwórcą” .
Kościół musi spełniać swe posłannictwo ewangelizacyjne w coraz bardziej zsekularyzowanym świecie. Poczucie Boga i Jego kochającej Opatrzności zmniejszyło się dla wielu ludzi a nawet dla całych grup społecznych. Praktyczna obojętność wobec religijnych prawd i wartości zakrywa chmurami oblicze Bożej miłości. Dlatego, „pośród priorytetów odnowionych wysiłków ewangelizacyjnych musi być powrót do zmysłu świętości, do świadomości centralnego miejsca Boga w całej ludzkiej egzystencji” . Nowa ewangelizacja stanowi pierwszy priorytet dla Kościoła w Oceanii. W pewnym sensie jego posłannictwo jest proste i jasne: zaproponować na nowo społeczności ludzkiej całą Ewangelię zbawienia w Jezusie Chrystusie. Jest on posłany do współczesnego świata, do mężczyzn i kobiet naszych czasów, „abym głosił Ewangelię … by nie zniweczyć Chrystusowego krzyża. Nauka bowiem krzyża ... jest mocą Bożą” (1 Kor 1,17-18) .
„Organizujemy konferencje i spotkania pokojowe, ale kontynuujemy produkowanie broni by zabijać”.
Pieniądze zostały przekazane przez jałmużnika papieskiego kard. Konrada Krajewskiego.
Na portalu Vatican News w 53 językach, w tym w języku migowym.
Nowe władze polskiego Episkopatu zostały wybrane w marcu 2024 roku.