Msza św. dla duchowieństwa

- Z ich cierpień w zjednoczeniu z krzyżem Chrystusa wytrysnęło nowe życie, waszej chrześcijańskiej wspólnoty - dodał Ojciec Święty. Zaapelował też, aby duchowieństwo prowadziło dialog z wyznawcami innych religii. "Kościół nie chce narzucać własnej wiary innym, jest jednak oczywiste, że to nie zwalnia uczniów Pana od przekazywania innym wielkiego daru, którego są uczestnikami - życia w Chrystusie" - podkreślił. Po ucisku komunistycznym, również wy - do pewnego stopnia jako wygnańcy - na nowo głosicie wspólną wiarę.

W dziesięć lat po odzyskaniu wolności, wspominając przeżyte w przeszłości koleje losu, dzisiaj składacie uwielbienie miłosiernej Opatrzności Pana, który nie opuszcza swoich dzieci w doświadczeniach. Podkreślił, że dzisiaj, kiedy klimat polityczny i społeczny wyzwolił się z ciężaru totalitarnej opresji - a należałoby sobie życzyć, aby władza nigdy już nie ograniczała wolności ludzi wierzących - istnieje wielka potrzeba, aby każdy uczeń Chrystusa był światłem świata i solą ziemi. Taka potrzeba jest jeszcze pilniejsza z powodu duchowej dewastacji pozostawionej w spuściźnie przez wojujący ateizm, a także z powodu niebezpieczeństw, tkwiących w dzisiejszym hedonizmie i konsumpcjonizmie.

Wyraził radość z otwarcia nowego seminarium w Karagandzie dla seminarzystów z republik Azji Środkowej. Wraz z Centrum Diecezjalnym ma ono nosić imię ks. Władysława Bukowińskiego, który w latach komunizmu pełnił w tym mieście swoją posługę. Jan Paweł II prosił patronkę astańskiej katedry - Matkę Boską Nieustającej Pomocy - by pomagała wiernym dawać świadectwo w swojej wierze, "ażeby Ewangelia Twojego Syna rozlegała się w każdym zakątku tej umiłowanej i bezkresnej Ziemi". Papież wygłosił przemówienie w dwóch językach: pierwszą część po polsku, drugą po niemiecku. Na zakończenie liturgii ofiarował katedrze złoty kielich mszalny a seminarium duchownemu w Karagandzie - figurę Matki Bożej z Dzieciątkiem.