Homilia wygłoszona przez papieża Jana Pawła II na placu Matki Ojczyzny w Astanie

6. Modlitwie winny zawsze towarzyszyć konsekwentne czyny. Kościół wierny przykładowi Chrystusa nigdy nie oddziela ewangelizacji od ludzkiego rozwoju i zachęca swych wiernych, aby w każdym środowisku byli krzewicielami odnowy i postępu społecznego. Najdrożsi Bracia i Siostry, niechaj kazachstańska "Matka Ojczyzna" ma w was oddane i troskliwe dzieci, wierne duchowemu i kulturalnemu dziedzictwu ojców i umiejące dostosować je do nowych wymogów. Wyróżniajcie się, według wzorca ewangelicznego, swoją pokorą i konsekwentnością, oddając swoje talenty dla dobra wspólnego i okazując szczególne zainteresowanie osobom słabszym i biedniejszym.

Poszanowanie praw każdego, nawet kiedy dana osoba ma inne osobiste przekonania, jest podstawą prawdziwego ludzkiego współżycia. Żyjcie prawdziwym i czynnym duchem komunii pomiędzy sobą i z wszystkimi, kierując się tym, co Dzieje Apostolskie zaświadczają o pierwszej wspólnocie wierzących (Dz 2, 44-45; 4,32). Miłość, którą posilacie przy Stole Eucharystii, potwierdzajcie w miłości braterskiej i w służbie ubogim, chorym i wykluczonym. Gromadźcie razem ludzi i pracujcie na rzecz pojednania i pokoju między jednostkami i grupami, pielęgnując prawdziwy dialog, tak aby zawsze zwyciężała prawda.

7. Kochajcie rodzinę! Brońcie i popierajcie tę podstawową komórkę organizmu społecznego; troszczcie się o to pierwsze sanktuarium życia. Troszczcie się o przygotowanie narzeczonych i młodych małżonków, ażeby stanowili wobec dzieci i całej wspólnoty wymowny znak miłości Bożej.

Najdrożsi, z radością i wzruszeniem pragnę skierować do was tutaj obecnych i do wszystkich wierzących, którzy się z nami jednoczą, wezwanie, które, podkreślając u tych początków trzeciego tysiąclecia często i z naciskiem powtarzam: "Duc in altum! [Prowadź na głębię]" Obejmuję cię serdecznie, ludu Kazachstanu, i życzę ci spełnienia wszystkich twoich projektów miłości i zbawienia. Bóg nigdy cię nie opuści. Amen.

Tłum. Jan Jarco/mp (KAI)