Słowackie przełomy
Kolejny raz Jan Paweł II odwiedza Słowację, jedno z najmłodszych państw w Europie Środkowej, a zarazem naród szczególnie nam bliski przez swój język, historię, a zwłaszcza wiarę. Słowacy przez cały dwudziesty wiek próbowali znaleźć dla siebie miejsce w ramach obcych struktur państwowych.
Wobec komunistycznej przemocy
Komuniści słowaccy, którzy początkowo spodziewali się, że dzięki pomocy Stalina zdołają utrzymać suwerenność Słowacji, rychło zostali zmuszeni do zaaprobowania idei wspólnego państwa z Czechami. Jednak państwo komunistyczne w jeszcze mniejszym stopniu niż Republika w okresie międzywojennym respektowała autonomię Słowacji. Wkrótce rozpoczęły się prześladowania Kościoła.
We wrześniu 1950 r. w Spiskiej Kapitule aresztowano bpa Jána Vojtaššáka. W 1951 r. odbył się jego proces – został skazany na karę 24 lat więzienia. Opuścił je dopiero w 1965 r. (miał wtedy 79 lat). Pozwolono mu zamieszkać w domu starców w Czechach.
Inny słowacki biskup, Michal Buzalka, administrator apostolski diecezji Trnava, został aresztowany w 1951 r. i skazany na karę ponad 20 lat więzienia, która została mu darowana w 1956 r. 71-letni biskup został zwolniony z więzienia i umieszczony w domu starców, gdzie przebywał aż do śmierci. W 1954 r. internowany został bp Eduard Nécsey z Nitry oraz Róbert Pobožny z Rožnavy. Dramatyczne były losy zgromadzeń zakonnych.
W nocy z 14 na 15 kwietnia 1950 r. wszystkie klasztory męskie na Słowacji zostały zajęte przez oddziały wojska, milicji i jednostki tajnej policji. Była to „Akcja K” przeprowadzona przez organy bezpieczeństwa. W jej wyniku deportowano kilka tysięcy zakonników i braci zakonnych, a wszystkie dobra klasztorne skonfiskowano. Później podobnie potraktowano żeńskie zgromadzenia zakonne.
Podobne okoliczności towarzyszyły likwidacji Kościoła greckokatolickiego na Słowacji. 28 kwietnia 1950 r. 300- tysięczną rzeszę wiernych tego Kościoła w ramach „Akcji P”, zrealizowanej przy użyciu wojska, milicji oraz bezpieki, przyłączono do 30-tysięcznej wspólnoty prawosławnej. Dwaj biskupi Pavol Gojdič i Vasil Hopko, podobnie jak wielu księży unickich, zostali aresztowani, a następnie po pokazowych procesach skazani na wieloletnie kary więzienia. W 1960 roku w więzieniu zmarł bp Pavol Gojdič. Pozostali tylko formalnie uznali akt inkorporacji do czeskiej Cerkwi prawosławnej.
Komuniści słowaccy, którzy początkowo spodziewali się, że dzięki pomocy Stalina zdołają utrzymać suwerenność Słowacji, rychło zostali zmuszeni do zaaprobowania idei wspólnego państwa z Czechami. Jednak państwo komunistyczne w jeszcze mniejszym stopniu niż Republika w okresie międzywojennym respektowała autonomię Słowacji. Wkrótce rozpoczęły się prześladowania Kościoła.
We wrześniu 1950 r. w Spiskiej Kapitule aresztowano bpa Jána Vojtaššáka. W 1951 r. odbył się jego proces – został skazany na karę 24 lat więzienia. Opuścił je dopiero w 1965 r. (miał wtedy 79 lat). Pozwolono mu zamieszkać w domu starców w Czechach.
Inny słowacki biskup, Michal Buzalka, administrator apostolski diecezji Trnava, został aresztowany w 1951 r. i skazany na karę ponad 20 lat więzienia, która została mu darowana w 1956 r. 71-letni biskup został zwolniony z więzienia i umieszczony w domu starców, gdzie przebywał aż do śmierci. W 1954 r. internowany został bp Eduard Nécsey z Nitry oraz Róbert Pobožny z Rožnavy. Dramatyczne były losy zgromadzeń zakonnych.
W nocy z 14 na 15 kwietnia 1950 r. wszystkie klasztory męskie na Słowacji zostały zajęte przez oddziały wojska, milicji i jednostki tajnej policji. Była to „Akcja K” przeprowadzona przez organy bezpieczeństwa. W jej wyniku deportowano kilka tysięcy zakonników i braci zakonnych, a wszystkie dobra klasztorne skonfiskowano. Później podobnie potraktowano żeńskie zgromadzenia zakonne.
Podobne okoliczności towarzyszyły likwidacji Kościoła greckokatolickiego na Słowacji. 28 kwietnia 1950 r. 300- tysięczną rzeszę wiernych tego Kościoła w ramach „Akcji P”, zrealizowanej przy użyciu wojska, milicji oraz bezpieki, przyłączono do 30-tysięcznej wspólnoty prawosławnej. Dwaj biskupi Pavol Gojdič i Vasil Hopko, podobnie jak wielu księży unickich, zostali aresztowani, a następnie po pokazowych procesach skazani na wieloletnie kary więzienia. W 1960 roku w więzieniu zmarł bp Pavol Gojdič. Pozostali tylko formalnie uznali akt inkorporacji do czeskiej Cerkwi prawosławnej.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Franciszek: wojna na Ukrainie to haniebna tragedia dla ludzkości
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.
Kard. Parolin apeluje o darowanie długów zaciągniętych przez najuboższe państwa
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Papież do Ukraińców po 1000 dniach wojny: Ufam, że ostatnie słowo będzie należało do Boga
Systematyczne niszczenie ormiańskiego dziedzictwa kulturowego i religijnego...
Papież do młodych: nie dajcie sobie odebrać nadziei, budujcie ją na Jezusie
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Franciszek: kwestia ochrony życia musi być traktowana integralnie
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.
