Przemówienie Benedykta XVI nt. promocji kobiet

Umiłowani bracia i siostry!
„Nie mają wina” – powiedziała Maryja, prosząc Jezusa, aby wesele mogło nadal trwać w radości, jak to zresztą zawsze powinno być: „Goście weselni nie mogą pościć, dopóki pan młody jest z nimi” (por. Mk 2,19). Później Matka Jezusa poleciła służącym: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (por. J 2,1-5). I to macierzyńskie pośrednictwo pozwoliło na podanie „dobrego wina” – zapowiedź nowego przymierza między wszechmocą Bożą a sercem ludzkim, ubogim, aleotwartym. Zresztą to samo wydarzyło się już w przeszłości, gdy – słyszeliśmy o tym w pierwszym czytaniu – „cały lud jednogłośnie powiedział: «Uczynimy wszystko, co Pan nakazał»” (Wj 19,8).

Te same słowa wyrywają się z serc nas, którzy zebraliśmy się tutaj, w tym kościele św. Antoniego, powstałym dzięki zasłużonemu dziełu misyjnemu braci mniejszych kapucynów, którzy chcieli jakby nowego Przybytku Arki Przymierza – znaku obecności Boga wśród ludu w drodze. Im i tym, którzy współpracują i korzystają z posługi religijnej i społecznej, która stąd wypływa, papież udziela życzliwego i zachęcającego błogosławieństwa.

Pozdrawiam z miłością wszystkich tu obecnych: biskupów, kapłanów, osoby konsekrowane, szczególnie zaś was, świeccy, którzy świadomie podejmujecie zobowiązania i świadectwo chrześcijańskie, mające swe korzenie w sakramencie chrztu, a u małżonków, także w sakramencie małżeństwa. Moje pozdrowienie, pełne szacunku i nadziei, uzasadnione głównym względem, który nas tu gromadzi, kieruję do kobiet, którym Bóg powierzył źródła życia.

Żyjcie i stójcie po stronie życia, ponieważ Bóg żyjący jest po waszej stronie! Z wdzięcznym sercem pozdrawiam odpowiedzialnych i animatorów ruchów kościelnych, nastawionych między innymi na promocję kobiety angolskiej. Dziękuję abp. José de Queirós Alvesowi i waszym przedstawicielom za skierowane do mnie słowa, ilustrujące niepokoje i nadzieje tak wielu milczących bohaterek, jakimi są kobiety w tym umiłowanym narodzie.

Wszystkich zachęcam do rzeczywistego uświadomienia sobie niekorzystnych warunków, jakim były – i nadal są – poddane liczne kobiety i do zbadania, w jakim stopniu postawy i działania mężczyzn, nieraz pozbawionych wrażliwości lub odpowiedzialności, mogą być ich przyczyną. Plany Boże są inne.