Najważniejszym wydarzeniem I Światowego Spotkania Rodzin była oczywiście Msza św. w której uczestniczyło prawie 2000 tys. wiernych z całego świata.
3. Wierzę - wierzymy - w Jezusa Chrystusa, który został ukrzyżowany, skazany na śmierć krzyżową przez Piłata Poncjusza. Przyjmując dobrowolnie mękę i śmierć na krzyżu, odkupił świat. Zmartwychwstając trzeciego dnia, potwierdził swą boską moc i ogłosił zwycięstwo życia nad śmiercią.
W ten sposób Chrystus wszedł w dzieje wszystkich rodzin, albowiem ich posłannictwem jest służba życiu. Dzieje życia i śmierci każdego człowieka wplecione są w powołanie każdej ludzkiej rodziny, która daje życie - i która też uczestniczy w sposób najszczególniejszy w doświadczeniu cierpienia i śmierci. W tym doświadczeniu obecny jest Chrystus, który mówi: «Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, (...) nie umrze na wieki»(J 11, 25-26).
Wierzymy w Jezusa Chrystusa, który jako Odkupiciel jest Oblubieńcem Kościoła, jak uczy św. Paweł w Oście do Efezjan. Na tej oblubieńczej miłości opiera się sakrament małżeństwa i rodziny w Nowym Przymierzu. «Chrystus umiłował Kościół i wydał za niego samego siebie. (...) Mężowie powinni miłować swoje żony, tak jak własne ciało» (Ef 5, 25. 28). W tym samym duchu św. Jan zachęca wszystkich (a w szczególności małżonków i rodziny) do miłości wzajemnej: «Jeżeli miłujemy się wzajemnie, Bóg trwa w nas i miłość ku Niemu jest w nas doskonała» (l J 4, 12).
Drodzy bracia i siostry! Dziękujemy w dniu dzisiejszym szczególnie za tę miłość, której nauczył nas Chrystus: ta «miłość (...) rozlana Jest w sercach naszych przez Ducha Świętego, który został nam dany» (Rz 5, 5); tę miłość otrzymaliście w sakramencie małżeństwa i od tamtej chwili ona nieustannie ożywia wasz związek i każe wam ofiarowywać się sobie nawzajem.
W miarę lat ogarnia ona te dzieci, które zawdzięczają wam swoje życie. Jakąż radością jest dla nas ta miłość, jaką Jezus okazywał dzieciom, o czym mówi także dzisiejsza ewangelia: «Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże» (Mk 10, 14).
Chrystusa prosimy w dniu dzisiejszym, aby wszyscy na świecie rodzice i wychowawcy mieli uczestnictwo w tej miłości, jaką otacza On dzieci i młodzież. On patrzy w ich serca z miłością i troską ojcowską i macierzyńską zarazem.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.
Nazwał to „kwestią sprawiedliwości”, bardziej, aniżeli hojności.
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.