Rodzina darem i zadaniem dla człowieka i społeczeństwa

1. Drogie Rodziny zgromadzone w Rio de Janeiro, przybyłe z wszystkich krajów i narodów! Witam was wszystkich!

Drogie rodziny na całym świecie, ktore uczestniczycie w tym spotkaniu za pośredncitwem radia i telewizji! Pozdrawiam was szczególnie serdecznie i błogoslawie wam!

Bardzo wam dziękuję za spontaniczną manifestację wiary i radości, którą przygotowaliście dla nas dzisiaj, abyśmy mogli lepiej sobie uświadomić, że rodzina jest naprawdę darem i zadaniem dla człowieka i dla życia oraz nadzieją ludzkości.

Nawet sztuka stalą się narzędziem w służbie tego orędzia czynnej miłości i życia - wspaniałego daru Bożego. Pozwoliliście nam mieć udział w tym, czego dokonał w was Bóg - Stwórca małżeństwa i Nauczyciel życia. Złożyliście też świadectwo o tym, czego sami dokonaliście z pomocą Jego łaski. Czyż bowiem Bóg nie wspomagał was zawsze, w najróżniejszych okolicznościach życia, także pośród problemów i cierpień? Tak! Bóg Przymierza, który przyszedł, aby was szukać, i który was odnalazł, zawsze towarzyszył wam w drodze. Bóg, nasz Pan, Twórca małżeństwa, które was połączyło, napełnił was obficie bogactwem swojej miłości, abyście byli szczęśliwi.

Chciałbym przypomnieć tutaj w krótkiej syntezie to wszystko, co było przedmiotem waszej refleksji na spotkaniach rodzin, w diecezjach i parafiach, w łonie ruchów i stowarzyszeń refleksji poprzedzonej starannym przygotowaniem katechetycznym, zgodnym z nauczaniem Kościoła. Było to bez wątpienia wspaniałe przygotowanie, którego owoce składacie dziś tutaj, aby wszystkim przynosiły pożytek i radość.

2. Rodzina jest dziedzictwem ludzkości, gdyż zgodnie z Bożym zamysłem właśnie dzięki niej ma trwać na ziemi obecność człowieka. W rodzinach chrześcijańskich, opartych na sakramencie małżeństwa, wiara w cudowny sposób oświeca oblicze Chrystusa i promieniuje blaskiem prawdy, która napełnia światłem i radością rodzinne wspólnoty żyjące zgodnie z Ewangelią.

Niestety, rozpowszechnia się dziś w świecie fałszywa wizja szczęścia, nierealna i płytka, która przynosi jedynie gorycz i rozczarowanie. Do szczęścia nie można dojść drogą wolności pozbawionej prawdy. Jest to bowiem droga nieodpowiedzialnego egoizmu, który dzieli i rozbija rodzinę i społeczeństwo.

To nieprawda, że małżonkowie są zniewoleni przez własną ułomność i dlatego nie potrafią dochować dozgonnej wierności całkowitemu darowi z siebie, jaki złożyli sobie nawzajem! Bóg, który powołał was, byście żyli złączeni «w jednym ciele», w jedności ciała i duszy, w jedności całego życia, daje wam moc dochowania wierności. To ona uszlachetnia wasz związek i uwalnia go od groźby zdrady, która pozbawia godności i szczęścia, wprowadzając do rodziny podziały i urazy, których ofiarami są przede wszystkim dzieci. Najlepszą obroną jedności rodziny jest wierność, będąca darem Boga wiernego i miłosiernego - wierność w miłości odkupionej przez Niego samego.