Eucharystia źródłem misyjnej działalnosci Kościoła

1. «Jezus - jedyny Zbawiciel świata, chleb dla nowego życia» — tak brzmi temat 47. Międzynarodowego Kongresu Eucharystycznego. Rozpoczął się on w ubiegłą niedzielę, a zakończy się w najbliższą niedzielę celebracją Statio Orbis na placu św. Piotra.

Kongres stawia Eucharystię w centrum Wielkiego Jubileuszu Wcielenia i ukazuje całą jej duchową, eklezjalną i misyjną głębię. Z Eucharystii Kościół i każdy wierzący czerpie bowiem siłę potrzebną do głoszenia Ewangelii zbawienia i świadczenia o niej wszystkim ludziom. Sprawowanie Eucharystii, sakramentu Paschy Pana, jest samo w sobie wydarzeniem misyjnym, dającym światu płodny zarodek nowego życia.

O tym misyjnym charakterze Eucharystii wspomina wyraźnie św. Paweł w Liście do Koryntian: «Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pana głosicie, aż przyjdzie» (1 Kor 11, 26).

2. Kościół powtarza słowa św. Pawła w doksologii po konsekracji. Eucharystia jest sakramentem «misyjnym» nie tylko dlatego, że wypływa z niej łaska misji, lecz również dlatego, że zawiera w sobie także zasadę i odwieczne źródło zbawienia dla wszystkich ludzi. Dlatego też sprawowanie Ofiary eucharystycznej jest najbardziej skutecznym aktem misyjnym, jakiego wspólnota kościelna może dokonywać w dziejach świata.

Każda Msza św. kończy się wezwaniem misyjnym «idźcie» - «Ite Missa est», które nakazuje wiernym nieść posłanie zmartwychwstałego Pana do rodzin, do środowisk pracy i społeczeństwa, do całego świata. Dlatego właśnie w liście Dies Domini wezwałem wiernych do naśladowania przykładu uczniów z Emaus, którzy rozpoznawszy zmartwychwstałego Chrystusa «przy łamaniu chleba» (por. Łk 24, 30-32), zapragnęli natychmiast pójść do braci i podzielić się z wszystkimi radością spotkania z Nim (por. n. 45).

«Połamany chleb» otwiera życie chrześcijanina i całej wspólnoty na dzielenie się i składanie z siebie daru za życie świata (por. J 6, 51). Właśnie zadaniem Eucharystii jest urzeczywistnianie nierozerwalnej więzi między komunią i misją, sprawiającej, że Kościół jest sakramentem jedności całego rodzaju ludzkiego (por. Lumen gentium, 1).