List miłosny dowodem męczeństwa

Marquez jest jednym z najmłodszych w grupie 498 męczenników hiszpańskich, beatyfikowanych przez Benedykta XVI w minioną niedzielę w Watykanie. Został on rozstrzelany podczas wojny domowej w Hiszpanii. Miał wtedy 22 lata.

- Tak długo jak moje serce bije, będzie biło z miłości do Ciebie. Bóg zapragnął wywyższyć te ziemskie uczucia, uszlachetniając je, gdy w Nim kochamy siebie nawzajem - pisał Marquez do swojej dziewczyny Maruji. - Dlatego, chociaż w moich ostatnich dniach Bóg jest moim światłem i moim pragnieniem, nie przeszkadza to w tym, żeby pamięć o osobie, którą kocham najbardziej, towarzyszyła mi do godziny mojej śmierci - pisał dalej Marquez.

Bartolome Blanco Marquez urodził się 25 listopada 1914 r. w Pozoblanco w Hiszpanii. Osierocony jako dziecko, był wychowywany przez ciotkę i wuja. Był wyróżniającym się uczniem w salezjańskiej szkole w Pozoblanco i pomagał jako katecheta. W wieku 18 lat został wybrany na sekretarza sekcji Akcji Katolickiej w Pozoblanco.

Aresztowano go w Pozoblanco 18 sierpnia 1936 r. w czasie jego urlopu od służby wojskowej. 24 września został przeniesiony do więzienia w Jaen, gdzie był przetrzymywany razem z 15 księżmi i innymi świeckimi.

Podczas procesu sądowego pozostał wierny swoim przekonaniom religijnym. Nie protestował przeciwko zasądzonej mu karze śmierci i odważnie powiedział przed sądem, że gdyby żył dalej byłby aktywnym katolikiem.

"Niech to będzie moja ostatnia wola: przebaczenie, przebaczenie, przebaczenie" - pisał Marquez w jednym z ostatnich listów do krewnych. Podczas egzekucji nie zgodził się by stać tyłem do plutonu egzekucyjnego. - Ktokolwiek umiera za Chrystusa, powinien czynić to stojąc przodem i będąc wyprostowanym. Niech żyje Chrystus Król - krzyknął kiedy po strzale upadał na ziemię.