Benedykt XVI: Katecheza o św. Cyprianie

Św. Cyprian nawrócił się na chrześcijaństwo w 35 roku życia. Wkrótce potem został kapłanem i biskupem Kartaginy. Umacniał wiarę i dyscyplinę we wspólnocie chrześcijan, którzy załamywali się w obliczu prześladowań za czasów Decjusza i Waleriana. Zachęcał do wytrwania w wierze, odważnego świadczenia o Ewangelii i do unikania grzechów.

Papieską katechezę ks. Sławomir Nasiorowski z watykańskiego sekretariatu stanu streścił także po polsku. „Św. Cyprian jest autorem licznych traktatów i listów dotyczących natury Kościoła. Pisał o Kościele widzialnym, niewidzialnym i hierarchicznym. Nauczał, że „poza Kościołem nie ma zbawienia”. Podkreślał potrzebę budowania jego jedności, opartej na fundamencie tradycji apostolskiej, łączności z biskupem Rzymu i Eucharystii. W nauce o modlitwie kładł nacisk na jej liturgiczny i wspólnotowy charakter. Głosił, że chrześcijanin, modląc się w jakimkolwiek miejscu i okolicznościach, powinien mieć świadomość swej więzi z całą wspólnotą Kościoła. Szczególnym miejscem modlitwy jest serce człowieka: tam Bóg mieszka, mówi do człowieka, a człowiek Go słucha. Niech nasze serca również napełnia obecność Boga i świadomość jedności z Kościołem, który jest naszą Matką”.

Benedykt XVI przyznał, że osobiście dużo skorzystał z traktatu św. Cypriana o modlitwie Ojcze Nasz. Zanoszona w liczbie mnogiej podkreśla właśnie wspólnotowy charakter modlitwy, obejmującej cały Kościół.

„Chrześcijanin nie mówi „Ojcze Mój”, ale „Ojcze Nasz”, nawet w ukryciu swej izby, gdyż wie, że w każdych warunkach jest członkiem tego samego Ciała”. „Módlmy się więc, bracia najmilsi – pisał biskup Kartaginy – jak nas nauczył Bóg, nasz mistrz. Jest to modlitwa poufna, wręcz intymna kiedy modlimy się do Boga tym, co jest Jego, kiedy wznosimy do Niego modlitwę Chrystusa. Ojciec rozpoznaje słowa Swego Syna gdy się modlimy: ten, który mieszka wewnątrz naszej duszy niech i swym głosem przemówi... Ci, którzy się modlą, niech czynią to w sposób odpowiedni; w skupieniu i ze czcią. Pamiętajmy, że stoimy przed obliczem Boga. Trzeba zatem spodobać się Bogu zarówno postawą ciała, jak i sposobem przemawiania... Kiedy więc gromadzimy się wspólnie z braćmi i wraz z kapłanem Boga sprawujemy święte obrzędy, trzeba pamiętać o skromności i porządku. Nie wypowiadajmy naszych modlitw bezmyślnie ani też nie bądźmy gadatliwi w przedstawianiu prośby, którą należy polecić Bogu z całą skromnością i czcią. Bóg bowiem słucha serca, a nie języka.” Te słowa pozostają aktualne i dzisiaj. Pomagają nam dobrze sprawować świętą liturgię” – powiedział Benedykt XVI omawiając nauczanie św. Cypriana.