Watykan: Dialog z Kościołami niechalcedońskimi

W skład delegacji Kościołów wschodnich wchodzą przedstawiciele 7 Kościołów, zwanych niechalcedońskimi, gdyż z różnych powodów nie przyjęły one postanowień Soboru Chalcedońskiego z 451 r., na którym m.in. potępiono jako herezję monofizytyzm. Wedle tego poglądu w Panu Jezusie istniała tylko jedna natura - boska (po grecku monos fisis), podczas gdy nauka prawowierna, obowiązująca zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie chrześcijaństwa, głosi, że w Chrystusie w sposób doskonały współistnieją ze sobą dwie natury: boska i ludzka.

Chociaż w ciągu wieków Kościoły "niechalcedońskie", zwane niekiedy także monofizyckimi, wyjaśniły, że wyznają tę samą naukę, co reszta chrześcijaństwa, używając najwyżej nieco innego nazewnictwa wobec tych samych pojęć, dawny podział utrzymał się do dnia dzisiejszego i "niechalcedończycy" tworzą odrębny odłam w chrześcijaństwie, zwany czasami "rodziną". Tworzą ją Kościoły: koptyjski, syryjski, Ormiański Apostolski, etiopski i erytrejski oraz syryjsko-malankarski w Indiach.

Członkami delegacji katolickiej są przedstawiciele zarówno obrządku łacińskiego (rzymskiego), jak i liturgicznych tradycji wschodnich, m. in. koptyjskiej, syryjskiej, ormiańskiej, maronickiej, syro-malabarskiej i etiopskiej.

Prace Komisji skupiają się obecnie na sprawach eklezjologicznych, szczególnie dotyczących struktur wspólnoty i sprawowania urzędu apostolskiego Kościoła.

Międzynarodowa komisja ds. dialogu teologicznego między obu tradycjami kościelnymi powstała w 2003 r. 28 stycznia tegoż roku Jan Paweł II przyjął na audiencji w Watykanie członków komitetu przygotowawczego dla rozpoczęcia dialogu i wkrótce potem zawiązała się wspomniana komisja.

Należy podkreślić, że znacznie wcześniej Kościól katolicki rozpoczął oddzielne rozmowy z niektórymi Kościołami niechalcedońskimi, np. w latach siedemdziesiątych (1973-79) toczył się taki dialog z Kościołem koptyjskim, a w latach 1989-2003 - z Kościołem Syryjsko-Malankarskim.

W 1995 rozpoczął się oficjalny dialog teologiczny z Asyryjskim Kościołem Wschodu, czyli dawnym nestoriańskim, stanowiącym odrębną gałąź w chrześcijaństwie i nie należącym do "rodziny" niechalcedońskiej.