Kościół rozsiany na wyspach
Republika Filipin to jedyne obok Timoru Wschodniego państwo w Azji, gdzie zdecydowaną większość społeczeństwa stanowią katolicy. Bardzo ceni się tam rodzinę. Nawet oficjalne motto państwowe brzmi: „Bóg, ludzie, natura i państwo”.
Filipiny to ciekawy i nietypowy kraj na azjatyckiej mapie. Nie tylko dlatego, że jest swoistą enklawą wśród państw buddyjskich, islamskich i szintoistycznych. Ten archipelag wysp, rozrzuconych na długości 2 tys. kilometrów, odstaje trochę od reszty kontynentu nie tylko religijnie, ale i kulturowo. Ferdynand Magellan zapoczątkował tam w 1521 r. dominację hiszpańską. Królowi hiszpańskiemu Filipowi II państwo zawdzięcza swoją nazwę. Wraz z kolonizatorami przyszła też chrystianizacja, język i obyczaje. W wiekach XVII i XVIII Filipiny, szczególnie Manila, były ważnym ośrodkiem pośredniczącym w handlu pomiędzy Europą i Ameryką. Później swoje wpływy na Filipinach zaczęli umacniać Amerykanie, którzy w konsekwencji przejęli kontrolę nad tym terenem. A w czasie II wojny światowej archipelag dostał się pod okupację japońską. W lipcu 1945 roku Japończyków wyparły wojska amerykańskie. Rok później Filipiny proklamowały niepodległość.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
aktualna ocena | |
głosujących | |
Ocena |
bardzo słabe |
słabe |
średnie |
dobre |
super |
Papież do młodych: nie dajcie sobie odebrać nadziei, budujcie ją na Jezusie
Dla chrześcijan nadzieja ma imię i oblicze. Dla nas nadzieja to Jezus Chrystus.
Franciszek: kwestia ochrony życia musi być traktowana integralnie
Ojciec święty w przesłaniu do uczestników spotkania pt. „Dobro wspólne: teoria i praktyka”.
