Po dróżkach na Golgotę

W historyczne postacie sprzed dwóch tysięcy lat wcielają się ojcowie bernardyni oraz świeccy z różnych rejonów południowej Polski. Jezusa Chrystusa zagra brat Terencjan, kleryk I roku kalwaryjskiego Wyższego Seminarium Duchownego. W niedzielę po południu wsiądzie na osiołka, który specjalnie dla potrzeb misterium wypożyczony zostanie z krakowskiego zoo. Wierni zobaczą także ewangeliczne scenę wypędzenia przez Jezusa kupców ze świątyni.

Zasadnicza część misterium Męki Pańskiej rozpocznie się w Wielką Środę. Wówczas wierni ujrzą sceny uczty u Szymona i zdrady Judasza. W Wielki Czwartek uroczystości zaczną się od sceny obmycia przez Chrystusa nóg apostołom. Później, w procesji dróżkami kalwaryjskimi, wierni będą podążali za Jezusem i apostołami na Ostatnią Wieczerzę. Zobaczą modlitwę w ogrodzie oliwnym, scenę pojmania Jezusa, a także przesłuchania przed Najwyższą Radą.

W Wielki Piątek rano procesja Drogi Krzyżowej wyruszy spod Domu Kajfasza przez Ratusz Piłata i kościół Ukrzyżowania do kaplicy Grobu Pana Jezusa na szczycie góry Ukrzyżowania, gdzie do niedzieli będzie trwała adoracja. Aktorzy będą odgrywać sceny męki i śmierci Zbawiciela. Słowo pasterskie wygłosi metropolita krakowski kardynał Stanisław Dziwisz. Liturgii wielkopiątkowej przy kościele Ukrzyżowania będzie przewodniczył biskup Jan Szkodoń. Moment ten wieńczy Misterium Męki Pańskiej.

W Niedzielę Zmartwychwstania wierni wezmą udział w porannej procesji, podczas której z Kaplicy Grobu Pańskiego do Bazyliki Głównej zostanie przeniesione ciało Jezusa w eucharystii. Odprawiona zostanie msza święta rezurekcyjna.

Tradycja misteriów pasyjnych w Kalwarii Zebrzydowskiej sięga czasów powstania sanktuarium na początku XVII wieku. Początkowo odbywały się tylko w Wielki Piątek. Aby jednak lepiej ukazać obchodzoną tego dnia pamiątkę zbawienia, zaczęto wprowadzać postacie Chrystusa, apostołów i niektórych osób wymienionych w ewangeliach lub tradycji chrześcijańskiej. Z końcem XVII wieku obrzędy odbywały się już w Wielki Czwartek i Wielki Piątek.

Po pierwszym rozbiorze Polski kalwaryjski obrzęd zubożał. Apostołowie występowali tylko przy umywaniu nóg, a Chrystusa w Wielki Czwartek symbolizował krzyż z insygniami Męki Pańskiej. Pozostała jedynie procesja z kazaniami przy poszczególnych stacjach.

Po II wojnie światowej już tylko starsi przewodnicy pielgrzymek znali ceremoniał. Malała liczba pątników, którzy nie byli zainteresowani bezbarwnym obrzędem. Wówczas ojciec Augustyn Chadam za zgodą metropolity krakowskiego abp. Stefana Sapiehy zabrał się do odnawiania i wzbogacania obrzędu.

W 1947 r. w Niedzielę Palmową urządzono "Wjazd Chrystusa do Jerozolimy" na osiołku. Tak samo rozpoczynają się obecnie obchody wielkiego Tygodnia, które trwają w Wielki Czwartek, Wielki Piątek i Sobotę a całość kończy się w Niedzielę Wielkanocną.

Sanktuarium w Kalwarii Zebrzydowskiej jest jednym z głównych ośrodków kultu maryjnego w Polsce. Jego fundatorami była rodzina Zebrzydowskich. Równocześnie z klasztorem Bernardynów wybudowano Dróżki Męki Pańskiej, przypominające kompozycją topograficzną i architektoniczną miejsca święte w Jerozolimie.

Sanktuarium dwukrotnie odwiedzał Jan Paweł II: w 1979 i 2002 roku. W 2006 roku pielgrzymował tam Benedykt XVI.

W grudniu 1999 r. klasztor i park pielgrzymkowy w Kalwarii Zebrzydowskiej zostały wpisane na listę Światowego Dziedzictwa Kultury i Natury UNESCO.