Wszystko - universitas

3. Ewangelia Janowa mówi o Chrystusie: "Wiedział, że Ojciec dał Mu wszystko".

W ten sposób owo wyrażenie "wszystko" zostaje postawione w nowym kontekście. "Wszystko", co składa się na rzeczywistość, bogatą i zróżnicowaną, makrokosmos i mikrokosmos, "wszystko" zostaje tutaj ukazane w relacji do Boga, do tajemnicy trynitarnej, do Ojca, Syna i Ducha Świętego.

Jest to tajemnica wiary objawiona w Słowie Bożym. Świat - zanim zaistniał w całym bogactwie stworzeń, w całej swojej makro- i mikrokosmicznej strukturze, istniał w Bogu. Zanim "słowem Boga światy zostały stworzone" (Hbr 11,3), powołane do istnienia - istniały odwiecznie w Słowie współistotnym Ojcu. Istniały, objęte poznaniem i miłością, objęte wewnętrznym życiem Trójjedynego: Ojca, Syna, Ducha Świętego.

A po stworzeniu ten odwieczny uścisk Trójjedynego Boga trwa dalej w dziejach wszechświata: "W Nim żyjemy, poruszamy się i jesteśmy" (Dz 17,28). "Wszystko jest w Nim". Jest w Nim w sposób nie tylko stwórczy, czyli - wedle naszych ludzkich pojęć - sprawczy. Jest w Nim - w nieustającej relacji do tej ponadstworzonej Komunii, jaką Bóg jest sam w sobie: Ojciec, Syn i Duch.

4. Jeśli Ewangelia mówi o Chrystusie: "Ojciec dał Mu wszystko w ręce", to zdanie to odzwierciedla ową odwieczną relację pomiędzy Bogiem i światem na gruncie dziejów człowieka.

Stwarzając człowieka na swój obraz i podobieństwo, Ojciec w sposób szczególny "dał wszystko" Synowi. Można powiedzieć: dał - i zadał. Zadał Mu celowość widzialnego świata w człowieku. Zadał Mu zbawienie człowieka: "dał Mu w ręce". Zadał Mu, Synowi, grzech zalegający dzieje człowieka "od początku". Zadał Mu odkupienie świata.

Chrystus, "wiedząc, że nadeszła Jego godzina" - ta godzina, w której to właśnie zadanie miał definitywnie wypełnić w dziejach ludzkości - wychodzi na jej spotkanie: "Umiłowawszy swoich, którzy byli na świecie, do końca ich umiłował".

Tak więc wyrażenie "wszystko", tak bardzo istotne dla natury i posłannictwa wszystkich na świecie uniwersytetów, nabiera zupełnie nowego znaczenia wówczas, gdy to "wszystko" rozumiemy w relacji do Trójjedynego Boga. W relacji do tajemnicy Stworzenia i Odkupienia. W relacji do Chrystusa. W relacji do Eucharystii.