Franciszek zachęca do krzewienia nadziei i życzliwości

Oto tekst papieskiej refleksji w tłumaczeniu na język polski:

Poproszono mnie, abym mówił o nadziei i życzliwości. Dziękuję za to zaproszenie. Nadzieja i życzliwość dotyka samego serca Ewangelii i pokazuje nam drogę, którą powinniśmy podążać w naszym zachowaniu. Świat pełny nadziei i życzliwości jest piękniejszy. Społeczeństwo, które patrzy w przyszłość z ufnością i traktuje ludzi z szacunkiem i empatią, jest bardziej ludzkie.

Jak wiecie, 24 grudnia zaczął się Rok Jubileuszowy, w którym wszyscy jesteśmy wezwani, aby stać się „pielgrzymami nadziei”, nawet jeśli nie wiemy, co może nam przynieść dzień jutrzejszy. Nie powinniśmy patrzeć w przyszłość z pesymizmem i rezygnacją: wojny, niesprawiedliwości społeczne i wszelkie formy przemocy na jakie jesteśmy narażeni każdego dnia nie powinny nas zniechęcać ani pogrążać w sceptycyzmie i zniechęceniu. Wybieramy miłość, a miłość sprawia, że nasze serca są żarliwe i pełne nadziei. Ci, którzy kochają, nawet jeśli znajdują się w sytuacjach niepewnych, zawsze patrzą na świat łagodnym spojrzeniem nadziei.

Dobroć nie jest strategią dyplomatyczną, ani zbiorem zasad zapewniających harmonię społeczną lub uzyskanie innych korzyści. Życzliwość jest formą miłości, która otwiera serca na akceptację i pomaga nam wszystkim stawać się bardziej pokornymi. A pokora prowadzi do dialogu, pomaga przezwyciężyć nieporozumienia i rodzi wdzięczność.

Odnośnie do pokory chciałbym zacytować wielkiego brytyjskiego pisarza Gilberta Keitha Chestertona, który był również wysoko ceniony przez argentyńskiego poetę Jorge Luisa Borgesa. Pod koniec swojej autobiografii Chesterton mądrze zachęca nas do przyjmowania wydarzeń życia z wdzięcznością, a nie jako pewnik.

Na zakończenie chciałbym jednak życzyć nadziei, która wraz z wiarą i miłością jest cnotą teologalną. Życzę, abyśmy podczas tego Jubileuszu mogli praktykować życzliwość jako formę miłości, aby łączyć się z innymi.

Niech Nowy Rok przyniesie nam pokój, braterstwo i wdzięczność.