Do pielgrzymow z diecezji szczecińsko-kamieńskiej

5. W epoce, gdy świat jest wstrząsany tyloma różnorodnymi konfliktami, pełen tylu sprzeczności, gdy panoszy się różnoraka niesprawiedliwość i ma miejsce niewłaściwy podział dóbr, który rodzi napięcia i walki, papież nie mógł nie wydać encykliki o ludzkiej pracy. Nie może nie być głoszona ze szczególną siłą ewangelia pracy i pokoju.

I w obecnej chwili, gdy patrzycie mi w oczy, a ja patrzę wam w oczy, a gdy w oczy nas wszystkich patrzą pełne macierzyńskiej miłości i siły oczy Jasnogórskiej Pani, nie mogłem nie mówić bodaj krótko, o tych wielkich sprawach, dokonujących się przede wszystkim w świadomości i w sercu umęczonego, ale pełnego ufności i wiary człowieka tej ziemi, i nie dać waszemu świadectwu mojego świadectwa.

Matce Kościoła, którą ta diecezja wśród wielu trudności i cierpień, ale też wśród tylu wysiłków i nadziei, obrała sobie za Patronkę, oddaję wszystkich, każdy stan, każdego człowieka, każdy dom i rodzinę, każde środowisko.

Niech Ona czuwa nad prawem swojego Syna do was, do waszych serc i sumień, i nad waszym prawem do Niego, do waszej pracy i jej owoców, do waszej godności, do działania zgodnego z prawym sumieniem i w zgodzie z powszechnie uznanymi prawami.

Wszystkim tu obecnym i tym, którzy łączą się z nami duchowo, błogosławię z całego serca.

Jeszcze jedno słowo, już teraz nie do Szczecina, ale do wszystkich. Widzę, że ten wielki plac przed Szczytem was nie mieści i tam gdzieś daleko w ulice sięga rzesza zgromadzona, ażeby uczestniczyć w dzisiejszej wieczornej liturgii.

Moi drodzy przyjaciele, starajmy się zrobić wszystko, ażeby to nasze uczestnictwo w dzisiejszej wieczornej liturgii było pełne godności i pokoju; miejmy dla siebie wzajemnie cierpliwość. Będziemy się wspólnie modlić, będziemy wspólnie śpiewać i w tej wspólnocie może nam łatwiej przyjdzie zapomnieć o jakichś niedogodnościach czy niewygodach, które są udziałem niektórych spośród was.

Prośmy Matkę Najświętszą, ażeby nasze dzisiejsze spotkanie było naprawdę ku Jej czci, ku naszemu zbudowaniu i odnowieniu ducha.

Jan Paweł II