Jan Paweł II do młodych

4. Młodość to czas „rzeźbienia” człowieka. Często można w tym kontekście usłyszeć pytanie, kto ma wychowywać: dom czy szkoła? Spojrzenie Jana Pawła II jest od tego bardzo dalekie. Nie negując roli rodziny czy szkoły wymienia jeszcze dwa źródła formujące człowieka, w tym jedno o znaczeniu podstawowym. Jakie to źródła? Jakie widzi dla nich zagrożenia?

Pierwszym wymienionym czynnikiem jest praca, która zawsze jest w jakiś sposób twórcza i każda – także fizyczna – człowieka kształtuje. Pracą ludzi młodych jest ich kształcenie się. Zagrożenia, które pojawiają się na tej drodze to pozbawienie możliwości kształcenia, a następnie problem bezrobocia i perspektyw życiowych, jakie daje wykonywanie pracy. Sytuacja bezrobocia rodzi problemy nie tylko ekonomiczne –przede wszystkim stawia przed pytaniem, czy społeczeństwo człowieka w ogóle potrzebuje?

Drugi bardzo ważny – najważniejszy - czynnik to samowychowanie. Wychowanie rodzinne i szkolne może wam tylko dostarczyć elementów do samowychowania – podkreśla Jan Paweł II. Młody człowiek pragnie prawdy i wolności. Być prawdziwie wolnym, to używać wolności dla tego, co jest prawdziwym dobrem. „Takiej struktury wewnętrznej, gdzie „prawda czyni nas wolnymi” nie można zbudować tylko „od zewnątrz” – podkreśla papież. - Każdy ją musi budować „od wewnątrz”. […] I ta właśnie budowa nazywa się samowychowaniem.”

Na tej - bardzo ważnej - drodze również pojawiają się pokusy i zagrożenia:
- pokusa przesadnego krytycyzmu lub sceptycyzmu, przeradzającego się w cynizm
- handel rozrywką, który odciąga od poważnego zaangażowania w życie i sprzyja postawom bierności, egoizmu i izolacji; reklama, podsycająca naturalną skłonność do unikania wysiłku i obiecująca natychmiastowe zaspokojenie wszystkich pragnień i konsumizm, który sugeruje szukanie urzeczywistnienia samego siebie w korzystaniu z dóbr materialnych
- alkoholizm, narkotyki, przelotne związki, obojętność, cynizm, gwałt

5. „Napisałem do was, młodzi, że jesteście mocni i że nauka Boża trwa w was”. Te słowa z Ewangelii wg św. Jana Jan Paweł II kieruje do młodych. O jakich problemach świata pisze papież i jakie zadania przed nimi stawia?

Jan Paweł II porusza problemy głodu, zbrojeń, wojen i gwałtu w różnych częściach świata. Pyta – w imieniu młodych - dlaczego nieporównywalny z żadną przedtem epoką historii postęp ludzkości w zakresie nauki i techniki w tylu punktach obraca się przeciw człowiekowi.

I odpowiada: pragniecie braterstwa, więc trwa w was nauka Boża, wyrażona w modlitwie Ojcze nasz. Jesteście mocni tą nauką i tą modlitwą. „Jesteście także mocni do walki: nie do walki przeciwko człowiekowi w imię jakiejkolwiek ideologii czy praktyki oderwanej od samych korzeni Ewangelii - ale mocni do walki ze złem, z prawdziwym złem: ze wszystkim, co obraża Boga, z wszelką niesprawiedliwością i wyzyskiem, z wszelkim fałszem i zakłamaniem, ze wszystkim, co krzywdzi, poniża, plugawi ludzkie współżycie i obcowanie, z każdą zbrodnią w stosunku do życia - z każdym grzechem.”
Jeśli nauka Boża trwa w was, jesteście mocni - woła Jan Paweł II. Stawia przed młodymi wyzwanie: sięgnąć do ukrytych mechanizmów zła, do jego korzeni, przemienić świat, przeobrazić go, uczynić bardziej ludzkim i równocześnie bardziej Bożym.

„Nie można bowiem odrywać świata od Boga i przeciwstawiać go Bogu w sercu człowieka. I nie można człowieka odrywać od Boga i przeciwstawiać go Bogu. Jest to bowiem przeciwko naturze świata i przeciwko naturze człowieka - przeciwko wewnętrznej prawdzie, która konstytuuje całą rzeczywistość.”