**Gdzie** będą mieszkać kardynałowie?

Wybudowany w 1996 roku dom służy zazwyczaj jako miejsce, w którym zatrzymują się przyjeżdżający do Rzymu kardynałowie.

Przestronny, trzypiętrowy budynek, mieści 106 apartamentów, 22 pokoje jednoosobowe i jeden apartament kilkupokojowy. Dom wyposażony jest w recepcję typu hotelowego, kaplicę, rodzaj świetlicy do spotkań i rozmów, wyposażoną w biblioteką i telewizor (który zostanie wyniesiony na czas konklawe) oraz jadalnię. Wnętrza są przestronne, jasne, utrzymane w kremowo-beżowej tonacji, urządzone ze smakiem, wyposażone w stylowe meble. W kaplicy, do której światło wpada przez okna w dachu, znajduje się nowoczesny drewniany krucyfiks i monstrancja. W całym domu jest dużo zieleni i kwiatów.

Domem zarządza fundacja, którą opiekują się siostry ze zgromadzenia Córek Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. Jest to najliczniejsze na świecie zakonne zgromadzenie żeńskie, liczące ogółem 22 tysiące sióstr.

W miejscu, gdzie obecnie stoi dom, podczas II wojny światowej przebywali chronieni przez Watykan uciekinierzy: Żydzi i ambasadorowie krajów, które zerwały stosunki dyplomatyczne z Włochami. Za czasów Leona XIII znajdował się tu szpital-przytułek dla ubogich z dzielnic miasta graniczących bezpośrednio z Państwem Watykańskim.

Na czas konklawe w Domu św. Marty zamieszkają, oprócz kardynałów elektorów, także sekretarz Kolegium Kardynałów pełniący funkcję sekretarza elektorów, mistrz ceremonii papieskich wraz z dwoma ceremoniarzami, dwóch kapłanów obsługujących papieską zakrystię oraz wybrany przez kardynała- dziekana asystent. Ponadto na terenie domu zamieszkają księża - spowiednicy, mogący sprawować tę funkcję w różnych językach oraz dwóch lekarzy. Znajdować się tam będzie również personel utrzymujący czystość i zajmujący się kuchnią. Obecność wszystkich tych osób musi być zatwierdzona przez kardynała kamerlinga i jego trzech asystentów.

Do głosowania podczas zbliżającego się konklawe posłużą trzy urny, wszystkie zaprojektowane i wykonane specjalnie na tę okazję: urna do głosowania na miejscu, urna dla kardynałów, których ewentualna choroba zmusiłaby do oddania głosu bez wychodzenia z pokoju oraz urna, w której składane są głosy po przeliczeniu i przed spaleniem. Autorem nowych urn jest znany rzeźbiarz włoski, Cecco Bonanotte, autor m.in. nowych drzwi do Muzeów Watykańskich z 2000 roku. Urny wykonano ze złoconego, lekko patynowanego brązu i srebra. Powierzchnia zachowuje naturalne nierówności metalu, jego chromatyczne zróżnicowanie, podkreślając tym samym kontrasty między częściami przyciągającymi światło a pozostającymi w cieniu. Jak piszą włoscy krytycy, w dziełach Bonanotte mamy do czynienia z udaną syntezą tradycji i nowoczesności. Symbolika urn wykorzystuje dwa motywy: Dobrego Pasterza oraz kłosów zboża i winorośli.

Kartki z głosami kardynałów spalane są w żeliwnym piecyku.