W drodze na górę Karmel

1. "Co do mnie, nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego, Jezusa Chrystusa" (Gal 6,14). Słowa św. Pawła do Galatów, których przed chwilą wysłuchaliśmy, bardzo dobrze odpowiadają ludzkiemu i duchowemu doświadczeniu Teresy Benedykty od Krzyża, która dziś została uroczyście zapisana do księgi świętych. Także i dziś może ona powtórzyć za Apostołem: "Nie daj Boże, bym się miała chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego, Jezusa Chrystusa".

Krzyż Chrystusa! W swoim ciągłym rozkwicie drzewo krzyża przynosi zawsze odnowione owoce zbawienia. Dlatego na krzyż spoglądają z ufnością wierni, czerpiąc z tej tajemnicy miłości odwagę i siłę, aby wiernie kroczyć śladami Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstałego. W ten sposób orędzie krzyża weszło do serc wielu mężczyzn i kobiet, zmieniając ich egzystencję.

Wymownym przykładem tego niezwykłego odnowienia wewnętrznego jest duchowe przeżycie Edyty Stein: młoda kobieta poszukując prawdy, dzięki dyskretnemu działaniu łaski Bożej, stała się świętą i męczennicą.

2. 1 maja 1987 r., podczas mojej wizyty pasterskiej w Niemczech, miałem szczęście tę zakonnicę - szlachetnego świadka wiary ogłosić błogosławioną w mieście Kolonii. Dziś, po 11 latach, tu w Rzymie na Placu św. Piotra zostało mi dane, aby tę wybitną córkę Izraela i wierną córkę Kościoła wobec całego świata przedstawić uroczyście jako świętą. (...)

3. Drogie Siostry i Bracia! Ponieważ Edyta Stein była Żydówką, została wraz ze swoją siostrą Różą i wieloma innymi żydowskimi katolikami deportowana do obozu koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie wraz z nimi zmarła w komorze gazowej. Dziś wspominamy ich wszystkich z głębokim szacunkiem. Jeszcze na kilka dni przed swą deportacją święta zakonnica odmówiła propozycji uratowania życia odpowiadając: "Nie róbcie tego: dlaczego miałabym być wyłączona? Czy sprawiedliwość nie polega właśnie na tym, abym nie czerpała korzyści z faktu mojego chrztu? Jeśli nie wolno mi podzielić losu moich braci i sióstr, moje życie byłoby - w pewnym sensie - zniszczone".

Od tej chwili, wspominając nową świętą każdego roku, nie możemy nie pamiętać jednocześnie o Shoah, o tym okrutnym planie zagłady narodu, o planie, którego ofiarą padły miliony braci i sióstr Żydów. Niech Pan rozpromieni oblicze swe nad nimi i niech ich obdarzy pokojem (por. Lb 6,25).

Ze względu na Boga i ze względu na człowieka, jeszcze raz podnoszę pełne bólu wołanie i wzywam: niech nigdy więcej nie powtórzy się podobny, zbrodniczy plan wobec żadnej grupy etnicznej, wobec żadnego narodu, wobec żadnej rasy, nigdzie na świecie! Jest to wołanie, które kieruję do wszystkich ludzi dobrej woli; wszystkich, którzy wierzą w Wiekuistego i Sprawiedliwego Boga; wszystkich, którzy czują się zjednoczeni w Chrystusie, wcielonym Słowie Boga. Wszyscy musimy być solidarni. Godność człowieka jest tego warta.