Kościół głosi Ewangelię życia mocą Zwycięzcy śmierci

4. Tak, Kościół głosi Ewangelię życia mocą Tego, który zyciężył śmierć, i wzywa wszystkich, aby „dążyli wytrwale i z odwagą do tego, by w naszej epoce, w której mnożą się zbyt liczne oznaki śmierci, zapanowała wreszcie nowa kultura życia, owoc kultury prawdy i miłości” (por. Evangelium vitae, 77). Chrystus otwiera drogę życia! Rodzinom rozdzielonym przez wojnę, ofiarom nienawiści i przemocy — w Algierii, w Bośni i Hercegowinie, w Burundi, w południowym Sudanie - Kościół nie waha się głosić na nowo paschalnego orędzia pokoju, przypominając wszystkim, że ich wspólnym początkiem jest jeden Bóg. Tym, którzy pośród cierpień oczekują uznania swoich najgłębszych aspiracji - jak Palestyńczycy, Kurdowie czy rdzenne ludy Ameryki Łacińskiej - Kościół proponuje dialog jako jedyną drogę prowadzącą do sprawiedliwych rozwiązań i do ładu społecznego opartego na wzajemnym szacunku i akceptacji. Tych, którzy doznają pokusy, aby raz jeszcze zaufać zbrojnej przemocy - jak dzieje się na przykład na Kaukazie, a ostatnio w Ekwadorze i w Peru - Kościół przypomina z troską i niepokojem, że egoizm i żądza władzy są sprzeczne zarówno z prawdą o człowieku, jak i z godnością chrześcijanina. Wszystkim Kościół przypomina, że pokojowe współżycie, owoc wzajemnego szacunku i zrozumienia, umacnia się dzięki cierpliwości i otwartości wobec każdego brata.

5. Wszystko staje się nowe w blasku Zmartwychwstałego, który sam jeden może powiedzieć: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto we Mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie. Każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki” (J 11,25-26). Cała wiara Kościoła jest zawarta w tych słowach! Chrystus, który trzeciego dnia zmartwychwstał, jest „Pierworodnym spośród umarłych” (Kol 1,18) jest początkiem zmartwychwstania ciał i życia wiecznego w Bogu. Kościół przeżywa dzisiaj wielką radość, a radością tą dzieli się przede wszystkim z Matką Chrystusa: „Regina caeli laetare: Alleluia!”: „Wesel się, Królowo Niebios, Alleluja!” Ta radość, z wysokości Święta Zmartwychwstania, spływa na całe życie chrześcijan: „Victimae paschali laudes immolent Christiani”.

„Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.
Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.
Śmierć zwarła się z życiem i w boju o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy”.

Z Placu św. Piotra na Watykanie, 14 kwietnia 1995 r.