Przemówienia Jana Pawła II do bułgarskiego świata kultury, nauki i sztuki

6. Oglądając się wstecz musimy przyznać, że obok Europy kultury z wielkimi ruchami filozoficznymi, artystycznymi i religijnymi, które ją wyróżniają, obok Europy pracy z osiągnięciami naukowo-technicznymi i informatycznymi niedawno zakończonego wieku, istnieje też niestety Europa reżimów dyktatorskich i wojen, Europa krwi łez i najbardziej przerażających okrucieństw. Może nawet z powodu tych gorzkich doświadczeń przeszłości w dzisiejszej Europie wydaje się dziś nasilać pokusa sceptycyzmu i obojętności wobec stopniowej erozji podstawowych moralnych odniesień życia osobistego i społecznego.

Trzeba reagować. W tych niespokojnych czasach zachodzi pilna potrzeba stwierdzenia, że aby odnaleźć własną najgłębszą tożsamość Europa musi powrócić do swoich chrześcijańskich korzeni, zwłaszcza do dzieła takich mężów jak Benedykt, Cyryl i Metody, których świadectwo stanowi istotny wkład w odrodzenie duchowe i moralne tego kontynentu. To właśnie jest przesłanie Patronów Europy, wszystkich mistyków i świętych chrześcijańskich, którzy głosili Ewangelię ludom europejskim: ostateczna "racja" życia i historii ludzkiej została nam dana w Słowie Bożym, które wcieliło się, aby odkupić człowieka od zła grzechu i bezdennej rozpaczy.

7. W tej perspektywie witam z żywym uznaniem inicjatywę biskupów katolickich w sprawie przekładu na język bułgarski Katechizmu Kościoła Katolickiego, który "ma na celu przedstawienie organicznego i syntetycznego wykładu istotnych i podstawowych treści nauki katolickiej, obejmujących zarówno wiarę, jak i moralność w świetle Soboru Watykańskiego II i całości Tradycji Kościoła. Jego podstawowymi źródłami są: Pismo Święte, Święci Ojcowie, liturgia i Urząd Nauczycielski Kościoła" (Wstęp, 11). Chciałbym symbolicznie ofiarować go tym spośród was, którzy jeśli nawet nie są katolikami, dzielą z nami jedyny chrzest, aby mogli poznać z bliska to, w co Kościół katolicki wierzy i czego naucza.

8. Mnich Paisjusz z Klasztoru Chilandarskiego słusznie zauważył, że naród o chwalebnej przeszłości ma prawo do wspaniałej przyszłości (por. "Istoria slavianobołgarskaja", 1722-1773).

Czcigodne Panie, Szanowni Panowie, Papież Rzymski spogląda na was z ufnością i powtarza wam swe przekonanie co do wagi zadania powierzonego mężczyznom i kobietom ze świata kultury w zakresie pielęgnowania i przekazu nauki oraz mądrości, które w ciągu historii przyświecały życiu poszczególnych narodów.

Życzę "wspaniałej przyszłości" Bułgarii - pięknemu Krajowi Róż, aby będąc nadal ziemią spotkania między Wschodem a Zachodem mogła z błogosławieństwem Boga rozkwitać w wolności, postępie i pokoju!

Tł. ja (KAI) / Sofia