W "słowackim Rzymie"

Papież, wśród śpiewów, owacji, przy biciu dzwonów wjechał do katedry na swym ruchomym fotelu. Zebrani zgotowali mu gorącą, długotrwałą owację. Po chwili rozległa się uroczysty hymn powitalny i pieśń ku czci Matki Bożej, patronki sanktuarium. „Pielgrzyma pokoju” przywitał abp Jan Sokol. „Nasze serca radują się – mówił – jesteśmy szczęśliwi, cieszymy się, ponieważ Cię kochamy. Świadczą o tym również zastępy ludzi obecnych tutaj, jak również otaczający na zewnątrz tę świątynię”.

Papieskie przemówienie odczytał kard. Jozef Tomko, b. prefekt Kongregacji Ewangelizacji Narodów. Następnie w języku polskim, Jan Paweł II spontanicznie pozdrowił wszystkich, za co podziękowano mu niezwykle gorącą owacją. W przemówieniu, nawiązując do osoby patrona trnavskiej katedry, Jan Paweł II napisał m.in. „ Święty Jan Chrzciciel jest mężem, żyjącym w samotności, wypełnionej obecnością Bożą i staje się głosem, zapowiadającym nadejście Baranka Zbawiciela. Życzę Wam, Drodzy Bracia i Siostry, abyście w swych sercach pielęgnowali świadomość obecności Boga, słuchając Jego Słowa, przez modlitwę, sprawowanie sakramentów i służbę bliźniemu. W życiu codziennym staniecie się w ten sposób, na wzór Jana Chrzciciela, głosicielami i świadkami kochającej i zbawczej obecności Boga w dzisiejszym świecie”.

Nawiedzenie katedry zakończyło wspólne z Papieżem odśpiewanie „Ojcze nasz” oraz przekazanie mu darów od różnych wspólnot z Trnavy. Na zakończenie przybyli do Niego niepełnosprawni, ludzie chorzy, sparaliżowani i na wózkach inwalidzkich.

Scena, gdy Papież, sam unieruchomiony, pozdrawiał i błogosławił chorych, których podwożono przed jego oblicze, była chyba najbardziej wzruszającym obrazem z pierwszego dnia papieskiego pielgrzymowania po Słowacji. Symbolicznym wyrazem papieskiego nauczania o miłości, która przynosi nadzieję, pozwala przezwyciężać osobisty dramat oraz budować solidarność.