Papież wezwał brazylijskich biskupów do większego zaangażowania misyjnego

Ekspresywne w swej wymowie słowa te mówią o współczuciu Boga dla nas, wyrażonym w męce Jego Syna; mówią też o Jego posłuszeństwie, o Jego dobrowolnym i świadomym przylgnięciu do planów Ojca, wyrażonym w szczególny sposób w modlitwie na Górze Oliwnej: "Nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie" (Łk 22, 42). Tak więc sam Jezus uczy nas, że prawdziwa droga zbawienia polega na dostosowaniu naszej woli do woli Boga. O to dokładnie prosimy w trzecim wezwaniu modlitwy Ojcze nasz: bądź wola Boga jako w niebie, tak i na ziemi, gdyż tam, gdzie panuje wola Boga, tam jest obecne Królestwo Boże. Jezus przyciąga nas swoją wolą, wolą Syna, i w ten sposób prowadzi nas do zbawienia. Wychodząc naprzeciw woli Boga z Jezusem Chrystusem otwieramy świat na Królestwo Boże.

My, biskupi, zostaliśmy powołani do tego, aby ukazywać tę centralną prawdę, ponieważ jesteśmy związani bezpośrednio z Chrystusem, Dobrym Pasterzem. Misja, powierzona nam jako nauczycielom wiary, polega na przypominaniu, jak pisał sam Apostoł Narodów, że nasz Zbawiciel "pragnie, by wszyscy ludzie zostali zbawieni i doszli do poznania prawdy" (1 Tm 2,4-6). Taki a nie inny jest cel Kościoła: zbawienie dusz, każdej pojedynczej duszy. Dlatego Ojciec wysłał swego Syna i "jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam" - czytamy u św. Jana (J 20,21). Stąd nakaz ewangelizacji: "Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przekazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata" (Mt 28,19-20).

Są to proste i wzniosłe słowa, w których ukazany jest obowiązek głoszenia prawdy wiary, konieczność życia sakramentalnego, obietnica stałej pomocy ze strony Chrystusa dla Jego Kościoła. Takie są podstawowe realia, odnoszące się do nauczania wiary i moralności chrześcijańskiej, jak też praktyki sakramentów. Tam, gdzie nie są znane Bóg i Jego wola, gdzie nie ma wiary w Jezusa Chrystusa i w Jego obecność podczas sprawowania sakramentów, brakuje tego, co zasadnicze również do rozwiązania palących problemów społecznych i politycznych. Wierność prymatowi Boga i Jego woli, znanej i przeżywanej w jedności z Jezusem Chrystusem, to zasadniczy dar, jaki my, biskupi i kapłani, możemy dać naszym ludziom (por. Populorum progressio, 21).

3. Tak oto posługa biskupia pobudza nas do rozeznania zbawczej woli, w poszukiwaniu duszpasterstwa, które wychowa Lud Boży do uznania i przyjęcia wartości nadprzyrodzonych, w wierności Panu i Ewangelii. To prawda, że obecne czasy okazują się trudne dla Kościoła i wielu jego synów przeżywa udręki. W życiu społecznym panuje bulwersujące zagubienie. Bezkarnie atakowana jest świętość małżeństwa i rodziny, poczynając od ustępstw pod naciskami, mogącymi negatywnie odbić się na procesie ustawodawczym; usprawiedliwia się niektóre zbrodnie przeciwko życiu w imię praw do wolności jednostkowej; atakuje się godność istoty ludzkiej; szerzy się rana rozwodów i wolnych związków.