Przemówienie papieża Benedykta XVI podczas ceremonii pożegnania na lotnisku w Monachium

Przybyłem do Niemiec, aby raz jeszcze przybliżyć moim rodakom wieczne prawdy Ewangelii i umocnić wierzących w wierności Chrystusowi, Bożemu Synowi, który stał się człowiekiem dla zbawienia świata. W wierze jestem pewien, że w Nim, w Jego słowie, można znaleźć drogę do odnalezienia nie tylko wiecznej szczęśliwości, ale do tego, by już na Ziemi budować przyszłość godną człowieka.

Kierowany tą świadomością Kościół prowadzony przez Ducha, ciągle na nowo poszukiwał odpowiedzi na wyzwania, pojawiające się na przestrzeni historii. Czynił to szczególnie również wobec problemów, jakie pojawiały się przede wszystkim od drugiej połowy XIX wieku w związku z tak zwaną "kwestią robotników".

Podkreślam to przy tej okazji, ponieważ właśnie dziś, 14 września, przypada 25. rocznica ogłoszenia encykliki "Laborem exercens", w której wielki papież Jan Paweł II określił pracę jako "fundamentalny wymiar ludzkiej egzystencji na Ziemi" (nr 4) i przypomniał, że "najważniejszą podstawą dla wartości pracy jest sam człowiek" (nr 6).

Dlatego praca jest "dobrem dla ludzi", zauważył Jan Paweł II, gdyż "przez pracę człowiek nie tylko przekształca przyrodę, dostosowując ją do swoich potrzeb, ale także urzeczywistnia siebie jako człowiek, a także poniekąd bardziej «staje się człowiekiem»" (nr 9). W oparciu o tę podstawową przesłankę papież w swojej encyklice wytyczył kierunki, które są aktualne do dziś. Na ten tekst, posiadający wręcz proroczą wartość, pragnę zwrócić również uwagę obywateli mojej ojczyzny, bowiem jestem pewien, że jego praktyczne wykorzystanie byłoby z wielką korzyścią również dla obecnej sytuacji społecznej w Niemczech.

Na pożegnanie z moją ukochaną ojczyzną, współczesność i przyszłość Bawarii i całych Niemiec zawierzam opiece wszystkich świętych, którzy w wiernej służbie Chrystusa żyli na ziemi niemieckiej i swoim życiem potwierdzali prawdę tych słów, które były myślą przewodnią na każdym etapie mojej wizyty: "Kto wierzy nigdy nie jest sam".

Takie doświadczenie miał z pewnością również autor tradycyjnego hymnu ludu bawarskiego. Słowami tego hymnu, będącego również modlitwą, pragnę pozostawić życzenia błogosławieństwa mojej ojczyźnie: "Bóg z tobą, ziemio Bawarczyków, ziemio niemiecka, ojczyzno! Jego błogosławiąca ręka wyciąga się nad twoje przestrzenie! On strzeże twoich wrót, chroni twoje miasta i dla ciebie zachowuje kolory swojego nieba: biały i błękitny".

Wszystkim moje najserdeczniejsze "do zobaczenia!"