Najświętsza Maryja Panna

1. Pieśń na wejście.

2. Modlitwa „Ojcze nasz”.

3. Czytanie biblijne: J 19, 25-27.

4. Czytanie z nauki Kościoła:

1. Dziewica Maryja powiązana jest nierozerwalnym węzłem z życiem i zbawczym dziełem swojego syna. Zjednoczenie to przejawia się od momentu dziewiczego poczęcia Chrystusa aż do jego śmierci: po narodzeniu, kiedy Maryja pokazuje pasterzom i mędrcom swojego pierworodnego syna; w Świątyni, kiedy, po złożeniu ofiary biednych, ofiaruje go Bogu i słyszy przepowiednię Symeona że miecz przeszyje jej duszę; podczas życia publicznego, kiedy za jej wstawiennictwem na godach w Kanie Galilejskiej, Maryja sprawia że Jezus daje początek cudom; podczas męki, wiernie dochowując swoje zjednoczenie z Chrystusem aż do krzyża, głęboko cierpiąc wraz z nim i łącząc się macierzyńskim sercem w jego ofierze; w momencie gdy Chrystus odchodzi z tego świata do Ojca, kiedy została dana przez konającego Syna jako matka umiłowanemu uczniowi; w dzień Pięćdziesiątnicy, kiedy wraz z Apostołami błaga o dar Ducha Świętego i wykonując swoje macierzyńskie powołanie od samych początków Kościoła.

2. W ten właśnie sposób, poczynając Chrystusa, rodząc go, karmiąc, ofiarowując Ojcu w Świątyni, cierpiąc wraz z nim konającym na krzyżu, „dopełniała” ona w specjalny sposób dzieła Zbawiciela, poprzez posłuszeństwo, wiarę, nadzieję i gorącą miłość, dla odnowienia nadprzyrodzonego życia dla dusz ludzkich. Właśnie poprzez to działanie stała się ona, w świetle łaski, Matką całej ludzkości. Jednakże ta jej macierzyńska funkcja nie przesłania i nie zmniejsza tego jedynego pośrednictwa Chrystusa, ale ukazuje jeszcze bardziej jego skuteczność.

3. Oprócz tego, Maryja jest ściśle powiązana z życiem i misją Kościoła. Kościół, rozważając jej głęboką świętość, naśladując miłosierdzie i wiernie wykonując bożą wolę, staje się również i on matką, ponieważ, poprzez głoszenie Słowa Bożego, przyjętego w wierny sposób i przez Chrzest zradza do nowego i wiecznego życia swoje dzieci, poczęte poprzez działanie Ducha Świętego i narodzone z Boga.

4. Kościół również uwielbia i wysławia w Maryi niezwykły owoc zbawienia i czci w niej z radością, jako w najczystszym swoim wyobrażeniu, właśnie to, czego pragnie i ma nadzieję być w swoim całokształcie.

5. Dlatego też Kościół przedstawia Maryję wierzącym aby mogli ją podziwiać jako pierwsze dzieło zbawienia, aby czcili ją jako Matkę Jezusa i jako swoją Matkę i błagali jej wstawiennictwa, tak w kulcie liturgicznym jak również w zwykłych praktykach i wyrazach pobożności ludowej w stosunku do niej, zalecanych przez całe wieki przez Magisterium Kościoła.

6. W ten sam sposób, Kościół przypomina wierzącym, że prawdziwa pobożność maryjna nie jest zawarta w jałowym i jedynie czasowym sentymentaliźmie, ani w pewnego rodzaju próżnej łatwowierności, ale wynika z prawdziwej wiary, z której mamy możliwość poznania wielkości Matki Bożej i która pobudza nas do synowskiej miłości w stosunku do niej i do naśladowania jej cnót.

7. Wszyscy zdajemy sobie sprawę, że pobożność maryjna została nam przekazana w środowisku ogniska domowego, jako bogata spuścizna, poprzez przykład i świadectwo naszych rodziców: poprzez wspólne odmawianie różańca, modlitwy „Anioł Pański” i „Witaj Królowo”, poprzez obchody uroczystości maryjnych, miesiąc maj poświęcony Maryi, przez odwiedziny w sanktuariach jej poświęconych, itp.

8. Święta Maryjne dawały zawsze specjalną okazję do uczestnictwa w sakramentach Pokuty i Eucharystii. Wiele parafii zostało poświęconych imieniu i tajemnicom życia Maryi i tajemnice te stały się bardzo ważnym punktem odniesienia w życiu każdej z tych wspólnot chrześcijańskich.

5. Refleksja Przewodnika.

6. Dialog:

* Jaki istnieje związek między Maryją a Chrystusem, jedynym Pośrednikiem?
* Czy kult maryjny pomaga, ciąży czy może przeszkadza miłości ku Bogu? Dlaczego?
* Które z cnót naturalnych i nadprzyrodzonych z życia Maryi wskazałbyś jako najważniejsze?

7. Zobowiązania.

8. Modlitwa „Zdrowaś Maryjo” i inwokacja „Regina familiae. Ora pro nobis”.

9. Modlitwa za rodzinę: Boże, nasz Panie, który przez macierzyństwo Maryi Dziewicy ofiarowałeś ludziom owoce zbawienia, dozwól nam przez wstawiennictwo Tej, przez którą otrzymaliśmy twojego Syna Jezusa Chrystusa, Twórcy wszelkiego stworzenia, obfitość wszelkich łask. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

10. Pieśń na zakończenie.