Papieska Intencja Misyjna na sierpień 2007

Ewangelizacja Państwa Środka to bardzo pasjonująca historia, pełna interesujących wydarzeń, osób i metod misyjnych. Ewangelia na tereny dzisiejszych Chin dotarła już w VII w., a jej głosicielami byli przedstawiciele Kościołów monofizyckich z terenów ówczesnego imperium bizantyjskiego. W późniejszych wiekach wyprawy misyjne zostały poprzedzone odkryciami geograficznymi i odkryciem tzw. Jedwabnego Szlaku, które sprawiły, że tym razem przedstawiciele Kościoła rzymskokatolickiego nieśli tam Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie. Sztandarowymi postaciami misji na tych ziemiach pozostają aż do dzisiaj franciszkanin Jan z Montecorvino - pierwszy biskup Pekinu, oraz jezuita Mateo Ricci. W tej pełnej wiary, miłości oraz inteligencji pracy misyjnej nie brakowało i polskich misjonarzy jezuitów. Byli nimi Jędrzej Radomina, Wojciech Męciński, Mikołaj Smogulecki, a zwłaszcza jezuita Michał Boym, poseł cesarza chińskiego do Papieża Innocentego X.

Utworzenie hierarchii kościelnej na terenie Chin i wyświęcenie pierwszych biskupów spośród miejscowego duchowieństwa w 1926 r. było dowodem, że Kościół zakorzenił się tam i wydał oczekiwane owoce w postaci wiary tamtejszych ludów, nowych i licznych powołań kapłańskich oraz zakonnych, a przede wszystkim w męczennikach, świadkach wiary dawnych i nowych czasów. Dlatego prośba Ojca Świętego Benedykta XVI w Papieskiej Intencji Misyjnej na miesiąc sierpień, dotycząca potrzeby dawania świadectwa przez Kościół w Chinach coraz większej jedności wewnętrznej, która jest sposobem wyrażania rzeczywistej i widzialnej jedności z Następcą św. Piotra, wydaje się jednocześnie uzasadniona i bardzo aktualna. Chiny to rozległy kraj, gdzie żyją katolicy tego samego Kościoła, chociaż z powodów politycznych, a także nieustannych intryg i prześladowań podzieleni są na Kościół oficjalny i Kościół podziemny. Cena tego rozdarcia jest wielka zarówno poprzez znoszenie szykan i cierpień, jak również poprzez sprawy związane z uznaniem prymatu Piotra. Ta ostatnia dotyczy Kościoła oficjalnego oraz zjawiska mianowania nowych biskupów bez wiedzy Papieża.

Ojciec Święty w swoim liście do Kościoła w Chinach wyraża zatroskanie, aby Jezus Chrystus był prawdziwie znany (nr 2). Benedykt XVI uznaje, że cena wierności Chrystusowi jest zawsze wielka i prowadzi przez cierpienia (nr 6), ale jednocześnie zaprasza wiernych do otwarcia się z nadzieją na przyszłość (nr 3). Papież zwraca uwagę na rolę biskupa we wspólnocie diecezjalnej i na jego jedność z Namiestnikiem Chrystusowym na ziemi. Inicjatywa dialogu płynąca z papieskiego listu ukazuje nową perspektywę wolną od przemocy i dramatów, która drogą wierności Ewangelii w nadziei prowadzi do jedności z Papieżem i z całym Kościołem powszechnym.

Przyjmijmy więc papieską prośbę z miłością i podczas wakacyjnych dni módlmy się, aby Kościół w Chinach dawał świadectwo coraz większej jedności wewnętrznej i mógł wyrazić rzeczywistą i widzialną jedność z Następcą św. Piotra.