Papież Franciszek przyjął dziś na audiencji w Domus Sanctae Marthae przewodniczącego Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego, metropolitę Hilariona.
Metropolita Hilarion brał udział we Mszy św. rozpoczynającej pontyfikat Papieża Franciszka - 19 marca na następnego dnia został przyjęty przez Ojca Świętego na audiencji w Watykanie. Obecnie jest on w Rzymie w związku z prezentacją w Rosyjskim Ośrodku Nauki i Kultury dwujęzycznego ( włosko-rosyjskiego) wydania książki Siergieja Awierincewa "Słowo Boże a słowo człowieka".
Przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego (OWCS) metropolita wołokołamski Hilarion jest jednym z najaktywniejszych i najbardziej znanych na arenie międzynarodowej hierarchów Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego (RKP. Mimo młodego wieku pełnił już wiele ważnych urzędów w swym Kościele i w światowym prawosławiu. Dziś spotyka się z przedstawicielami Konferencji Episkopatu Polski w Warszawie.
Przyszły metropolita urodził się 24 lipca 1966 w Moskwie jako Grigorij Ałfiejew. W latach 1973-83 uczęszczał do stołecznej średniej specjalnej szkoły muzycznej im. Gniesinów, ucząc się gry na skrzypcach i kompozycji, a po jej ukończeniu w 1984 wstąpił do Moskiewskiego Państwowego Konserwatorium im. P. Czajkowskiego na kierunek kompozycji.
Równolegle do nauki muzyki od 1981 był lektorem w cerkwi Zmartwychwstania w Moskwie, w 2 lata później został hipodiakonem (służącym w czasie liturgii) metropolity wołokołamskiego i jurjewskiego Pitirima, przewodniczącego Wydziału Wydawniczego Patriarchatu, z którym nawiązał niebawem współpracę. W latach 1984-86 służył w Armii Sowieckiej.
W styczniu 1987 zarzucił studia w Konserwatorium i rozpoczął nowicjat w klasztorze Ducha Świętego w Wilnie. 19 czerwca tegoż roku arcybiskup wileński i litewski Wiktoryn dokonał jego postrzyżyn, nadając mu imię Hilarion, a w 2 dni później wyświęcił go na hierodiakona. 19 sierpnia tegoż roku z upoważnienia Wiktoryna arcybiskup ufimski i sterlitamacki Anatol wyświęcił go na hieromnicha, czyli zakonnika mającego święcenia kapłańskie. W latach 1988-90 o. Hilarion pracował w parafiach na Litwie, m.in. w Telszach i jako proboszcz soboru prawosławnego w Kownie.
W 1989 ukończył studia zaoczne w Moskiewskim Seminarium Duchownym, a w rok później – Moskiewską Akademię Duchowną jako kandydat teologii. Wkrótce potem zaczął tam wykładać (do 1993) homiletykę, teologię Nowego Testamentu, dogmatyczną i język grecki. Nauczał też w kilku innych uczelniach prawosławnych, które wówczas powstały w Moskwie.
W 1993, z błogosławieństwa ówczesnego przewodniczącego OWCS, metropolity smoleńskiego i kaliningradzkiego Cyryla (obecnie patriarchy moskiewskiego), rozpoczął studia na uniwersytecie w Oksfordzie, które ukończył w 1995, uzyskując stopień doktora filozofii. Po powrocie do kraju uczył patrystyki w seminariach duchownych w Smoleńsku i Kałudze (1995-97), a w 1996 prowadził też wykłady w prawosławnym seminarium duchownym św. Hermana na Alasce.
Od 1995 pracował w Wydziale Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego(OWCS), od sierpnia 1997 jako sekretarz ds. kontaktów międzychrześcijańskich. Od stycznia 1996 do końca 2001 był kapłanem cerkwi pw. św. Katarzyny w moskiewskiej dzielnicy Wspolje, będącej tzw. podworjem (rodzaj przedstawicielstwa) Prawosławnego Kościoła Ameryki. W latach 1996-2004 był członkiem Synodalnej Komisji Teologicznej RKP. Równolegle do tego w latach 1997-99 wykładał teologię dogmatyczną w seminarium św. Włodzimierza w Nowym Jorku oraz teologię mistyczną Kościoła wschodniego na wydziale teologicznym uniwersytetu w Cambridge.
Od 2017 r. jest ona przyznawana również przedstawicielom świata kultury.
Ojciec Święty w liście z okazji 100-lecia erygowania archidiecezji katowickiej.
Przyboczna straż papieża uczestniczyła w tajnych operacjach, także podczas drugiej wojny światowej.
Droga naprzód zawsze jest szansą, w złych i dobrych czasach.
Mają uwydatnić, że jest to pogrzeb pasterza i ucznia Chrystusa, a nie władcy.
W audiencji uczestniczyła żona prezydenta Ukrainy Ołena Zełenska.