Tylko Bóg jest Panem życia

podlasie24: Jaki jest stosunek Kościoła do kary śmierci? Czy jest jednoznaczna odpowiedź na ten temat?

Bp Zbigniew Kiernikowski: Nie mogę udzielić jednoznacznej odpowiedzi na pytanie sformułowane: czy Kościół jest za karą śmierci, czy przeciw niej. Jest to sprawa złożona. Zależy bowiem od rozumienia relacji człowieka z Panem Bogiem. Za jedynie pewną prawdę w tej materii należy uznać to, że tylko Bóg jest Panem życia i nikt z ludzi nie ma prawa zabierać życia drugiemu człowiekowi. Jeśli patrzę na to z takiego punktu widzenia, wówczas sprawa jest jednoznaczna: nie ma żadnej racji, by jeden człowiek odbierał życie drugiemu.

Jeśli zaś ktoś nie przeżywa w pełni relacji do Boga, albo ją zagubił lub zaczyna ją kwestionować, wówczas jego podeście do życia i do śmierci oraz do tego, co nazywamy słuszną, sprawiedliwą obroną siebie jako jednostki i obroną społeczności, będzie miało różne odcienie. Tak samo będzie również z podejściem do kary śmierci. Bywa ona bowiem podejmowana przez władzę w danej społeczności jako swoista obrona przed kimś, kto okazał się czy jest zagrożeniem, agresorem. To jest jeden aspekt postawionego problemu.

Trzeba od razu powiedzieć, że w takiej postawie dostrzegamy pewne odejście od uznania Boga za jedynego Pana i Dawcę życia oraz Pana dziejów. Jeśli bowiem ktoś uznaje Boga jako absolutnego Pana i Stwórcę, Dawcę życia i Pana dziejów, to w ekstremalnych warunkach raczej pozwoli, by to jemu było odebrane życie, niż zabierze je drugiemu człowiekowi; tym samym nie będzie legalizował odbierania życia nawet temu, kto komuś zagraża.

podlasie24: To nasuwa myśl o niesprawiedliwej śmierci krzyżowej Jezusa Chrystusa.

Bp ZK: Istotnie. Patrząc z tego punktu widzenia, można powiedzieć, że Jezus Chrystus zgodził się na swoją śmierć, na karę śmierci w miejsce tych, którym ta śmierć się należała. I sam Bóg Ojciec nie wystąpił przeciwko tej karze, lecz z krzyża wyprowadził nowe życie, i to nie tylko życie dla Jezusa, jako ofiary tejże kary, ale dla wszystkich, nad którymi ciąży śmierć jako skutek grzechu. Jezus w czasie swego ziemskiego życia także nie wystąpił przeciwko karze śmierci, np. w stosunku do uwięzionego Jana Chrzciciela, lecz właśnie wtedy, gdy go uwięziono, zaczął głosić Ewangelię (zob. Mk 1,14nn.). A kiedy Jan został ścięty (i to niesprawiedliwie, w wyniku czyjegoś kaprysu), Jezus nie zorganizował akcji przeciwko takiej karze, lecz oddalił się, by formować swoich uczniów (zob. Mt 14,13).

Ktoś powie: nie wszyscy jesteśmy Jezusem Chrystusem, nie wszyscy potrafimy w to wejść. Dlatego mówię, że ta sprawa ma bardzo wiele niuansów i wymaga zróżnicowanego podejścia, w zależności od tego, jaką ktoś ma relację do Boga.