Kościół we Francji przed wizytą Benedykta XVI (dossier)

Innym rozwiązaniem jest tworzenie tzw. sektorów duszpasterskich. Parafie formalnie nadal tam istnieją, ale nie ma w nich proboszczów ani wikariuszy, mianowanych dla konkretnej wspólnoty. Księża, pracujący na danym terenie, mieszkają razem i wspólnie obsługują znajdujące się na nim kościoły. Dzięki temu katolicy rzadziej są pozbawieni niedzielnej Mszy św. Zdarza się jednak, że kapłan sprawuje Eucharystię w jakiejś świątyni jedynie raz na kilka tygodni. W pozostałe niedziele wierni muszą jechać do kościoła na drugim końcu miasta lub w ogóle do innej miejscowości, albo też zorganizować Liturgię Słowa bez udziału księdza, po której z rąk świeckiego szafarza Komunii św. przyjmą hostie, uprzednio konsekrowane w czasie Mszy - tak jak w Wielki Piątek.

W tej sytuacji coraz częściej do Francji przyjeżdżają duchowni z Afryki i Azji. Od dawna są oni obecni w wielkich miastach, gdzie znajdują się liczne skupiska imigrantów. Pracują także w sztandarowych ośrodkach francuskiego katolicyzmu, jak paryska katedra czy bazylika na Montmartrze.

Niepokojące statystyki
Obecnie 30 proc. dzieci w wieku ze szkół podstawowych uczęszcza na przyparafialną katechizację. Uczniowie 66 proc. państwowych szkół średnich mają kapelana, zaś na wyższych uczelniach działa 147 duszpasterstw akademickich. W działalność katechetyczną zaangażowanych jest w sumie 150 tys. osób, w zdecydowanej większości świeckich. Obejmuje ona także inicjację chrześcijańską katechumenów. Do chrztu przygotowuje się w całym kraju prawie 10 tys. dorosłych, w większości kobiet, w wieku 18-40 lat. W 2007 r. sakrament ten przyjęło 2708 takich osób. Jednak mimo podejmowanych wysiłków młodzi, nawet uczęszczający w dzieciństwie na katechizację i niedzielną Mszę św., nadal oddalają od Kościoła. Świadczą o tym liczby: w 2006 r. ochrzczono 322 tys. dzieci (wobec 413 tys. w 1993 r.), do bierzmowania zaś przystąpiło jedynie 51,6 tys. nastolatków (było 84 tys.). Na ślub kościelny zdecydowało się 89 tys. par (spadek ze 132 tys.), w tym niemal 14 tys. takich, w których jedna z osób nie jest katolikiem. Natomiast ślubów cywilnych było w 2002 r. 288 tys., z czego około 25 proc. to związki powtórne, zawierane po rozwodach.

Katolicki charakter, i to w przypadku 80 proc. ceremonii, zachowują nadal pogrzeby. Oznacza to jednak, że po katolicku grzebane są także osoby nie podzielające wiary Kościoła. Do katolicyzmu przyznaje się bowiem 65 proc. Francuzów. Na cyfrę tę składa się jednak 50 proc. niepraktykujących, 10 proc. praktykujących okazjonalnie i zaledwie 5 proc. praktykujących regularnie, za których uchodzą tu ludzie obecni na Mszy św. przynajmniej raz w miesiącu. Jednocześnie za praktykujących uważa siebie 25 proc. francuskich katolików. Oznacza to, że wierzący tworzą sobie nowe formy praktykowania wiary. Dla wielu katolików jego synonimem niekoniecznie jest już "chodzenie na Mszę". Widzą oni inne sposoby bycia wierzącym i praktykującym, np. modlitwę wieczorną, zapalenie świeczki w kościele w jakiejś intencji, przynależność do grup modlitewnych i biblijnych, do ruchów kościelnych i katolickich organizacji charytatywnych lub społecznych, uczestnictwo w pielgrzymce lub rekolekcjach w klasztorze itp.