Anioł Pański: O Jakubie Mniejszym

Na placu św. Piotra mimo panującego w Rzymie upału zgromadziło się 25 tys. pielgrzymów, w tym wielu Polaków. Papież pozdrawiając pielgrzymów z Polski nawiązał do uroczystości świętych Apostołów Piotra i Pawła. Przed audiencją Papież przejechał w "papamobile" pomiędzy sektorami, serdecznie witany przez pielgrzymów. Przed katechezą odczytano fragment Dziejów Apostolskich (Dz 15 13-21): "Mowa św. Jakuba". Benedykt XVI z powodu 30-stopniowego upału przeczytał jedynie fragment katechezy i odesłał do pełnego jej tekstu, który zostanie opublikowany w najbliższym numerze watykańskiego dziennika "L`Osservatore Romano".

Papież przypomniał, że św. Jakub Mniejszy, syn Alfeusza, pochodził z Nazaretu i był prawdopodobnie krewnym Jezusa. Św. Jakub był zwierzchnikiem Kościoła jerozolimskiego i nazywany jego "kolumną". Jest uważany za autora Listu św. Jakuba Apostoła wchodzącego w skład Nowego Testamentu, w którym zamieszczone są znane słowa: "Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków". Ponadto św. Jakub umacniał pogląd, że poganie muszą być przyjmowani w Kościele bez stawiania im szczególnie trudnych wymagań.

Benedykt XVI osobiście odczytał streszczenie katechezy po francusku, niemiecku, angielsku, hiszpańsku i portugalsku oraz pozdrowił pielgrzymów mówiących tymi językami. Zwracając się do pielgrzymów z Polski Papież nawiązał do jutrzejszej uroczystości św. Apostołów Piotra i Pawła: "Pozdrawiam pielgrzymów polskich. Jutro będziemy obchodzili uroczystość świętych apostołów Piotra i Pawła. Z Rzymem złączyło ich głoszenie Ewangelii, świadectwo wiary i męczeńska śmierć. Niech nawiedzenie ich grobów umocni waszą więź z Chrystusem i Kościołem. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!"

Publikujemy cały tekst nauczania Ojca Świętego: Drodzy bracia i siostry, obok postaci Jakuba "Starszego", syna Zebedeusza, o którym mówiliśmy w ubiegłą środę, w Ewangeliach pojawia się inny Jakub, zwany "Młodszym". On również znajduje się na liście dwunastu Apostołów, wybranych osobiście przez Jezusa i jest zawsze określany jako "syn Alfeusza" (por. Mt 10, 3; Mk 3, 18; Łk 5; Dz 1, 13). Często bywał on utożsamiany z innym jeszcze Jakubem, zwanym "Mniejszym" (por. Mk 15, 40), synem pewnej Marii (por. tamże), którą mogłaby być "Maria, żona Kleofasa", obecna, według Czwartej Ewangelii, u stóp Krzyża wraz z Matką Jezusa (por. J 19, 25). On również pochodził z Nazaretu i prawdopodobnie był krewnym Jezusa (por. Mt 13, 55; Mk 6, 3), którego na sposób semicki nazywany jest "bratem" (por. Mk 6, 3; Ga 1, 19).

Księga Dziejów Apostolskich podkreśla wybitną rolę, jaką ten ostatni Jakub odegrał w Kościele jerozolimskim. Na Soborze Apostolskim, zwołanym tam po śmierci Jakuba Starszego, potwierdził wraz z innymi, że poganie mogą zostać przyjęci do Kościoła bez obowiązku poddania się przedtem obrzezaniu (por. Dz 15, 13). Święty Paweł, który przypisuje mu szczególne ukazanie się Zmartwychwstałego (por. 1 Kor 15, 7), przy okazji swego wyjazdu do Jerozolimy wymienia go nawet przed Kefasem-Piotrem, uznając go na równi z nim za "filar" tego Kościoła (por. Ga 2, 9). Judeo-chrześcijanie uważali go później za swój główny punkt odniesienia. Przypisywany mu jest również List, noszący imię Jakubowego i należący do kanonu Nowego Testamentu. Nie występuje on w nim jako "brat Pana", lecz jako "sługa Boga i Pana Jezusa Chrystusa" (Jk 1, 1).