„Jan Paweł II był głęboko przekonany o sile kultury. Jego programowe pod tym względem przemówienie w UNESCO było porażające. Opowiadał o kulturze swego narodu, która zapewniła mu przetrwanie, i wskazywał na ograniczenia panujących wówczas potęg”.
Tak tuż przed kanonizacją wspomina dziś Jana Pawła II kard. Paul Poupard, jeden z jego najbliższych współpracowników. Przez wiele lat stał on na czele Papieskiej Rady ds. Kultury.
„Nie wiem, ile spożyłem z nim roboczych posiłków poświęconych sprawom kultury. Jan Paweł II zawsze wykazywał się wielką wizją, jasnością wypowiedzi i odwagą decyzji. Nie byłem ministrem Napoleona, ale myślę, że było to podobne doświadczenie. Jak każdy wielki człowiek miał wielką wizję, ale szczegóły już go nie interesowały. On decydował, a my musieliśmy sobie radzić, miał do nas zaufanie. Nigdy nie otrzymałem od niego żadnych konkretnych wytycznych. No, może z wyjątkiem sytuacji, kiedy zaraz po upadku komunizmu zorganizowaliśmy sympozjum o kulturze. Papież prosił wtedy, byśmy dali pierwszeństwo Rosjanom, bo jak powiedział, oni po raz pierwszy mogą się swobodnie wypowiedzieć. Jednak Jana Pawła II zapamiętałem przede wszystkim jako człowieka modlitwy. Ilekroć przychodziłem na Mszę do jego prywatnej kaplicy, on już tam był, zatopiony w modlitwie” – powiedział Radiu Watykańskiemu kard. Poupard.
„Jakość życia ludzkiego nie zależy od osiągnięć. Jakość naszego życia zależy od miłości”.
Znajduje się ona w Pałacu Apostolskim, w miejscu dawnej Auli Synodalnej.
Bp Janusz Stepnowski przewodniczył Mszy św. sprawowanej przy grobie św. Jana Pawła II.
Jest ona porównywalna z popularnością papieża Franciszka z pierwszego okresu jego pontyfikatu.